بررسی مکان از منظر هرمنوتیک فلسفی هایدگر (مطالعه موردی: فرهنگسرای نیاوران)

در دوران معاصر، انسان­ها موفق به کشف زوایایی از مقوله هرمنوتیک شده­اند که همیشه در حال انجام آن بوده­اند، ولی کمتر به آن توجه کرده­اند. هرمنوتیک فلسفی به معنای دقیق کلمه، مشخصا به فهم اشاره می­کند و آن هم، فهم خالص است. در فرآیند ادراک و فهم هر مقوله­ای اصولا دو سویه وجود دارد. یک سویه در اثر و یک سویه در مخاطب. دنیای هرمنوتیک فلسفی هایدگر مربوط به زبان مخاطب و نحوه برخورد او با اثر است. ارتباط بین مخاطب و اثر یک ارتباط فلسفی می­باشد. بحث مکانمندی یکی از محورهای اصلی هرمونتیک هایدگر است. تلاش برای تطبیقی کاربردی آن با مکان­های کنونی می­تواند زمینه را برای بهره­جویی بهتر انسان از مکان در معماری مدرنفراهم سازد. پژوهش حاضر از روش استدلال منطقی با تکیه بر روش پژوهش کیفی و توصیفی و تحلیلی با دیدگاه هرمنوتیک فلسفی انجام گرفته است. گردآوری اطلاعات در دو دسته اسنادی (کتابخانه ای) و میدانی بوده، محقق با انجام مصاحبه­های باز و عمیق با کشف ابعاد تقریب از طریق خوانش متون به اشتراک گذاشته از روایت مکان هایدگر و شولتز و کاربران، می­توان به مدلی برای ارائه الگوها و مولفه­های کیفی موثر بر فضاهای معماری در فرایند فهم مکان و احساس این همانی با فضا دست یابیم. مولفه­های به دست آمده از یافته­های تحقیق برای فهم مکان فرهنگسرای نیاوران شامل: جهت­یابی، شناسایی، خط آسمان، دیالکتیک بیرون و درون، هندسه و محیط که میزان تاثیرگذاری این مولفه­ها را در فرایند خلق مکان می­توان خوانش کرد.اهداف پژوهش:۱.بررسی مکان از منظر هرمنوتیک فلسفی در معماری.۲.بررسی مکان­مندی دازاین با توجه به فرم، فضا و مکان در فرهنگسرای نیاورانسوالات پژوهش:مکان از منظر هایدگر در معماری ب اساس چه مولفه­هایی شکل می­گیرد؟هرمنوتیک فلسفی هایدگر چگونه در فرهنگسرای نیاوران نمود پیدا می­کند؟

کلیدواژه ها:

مکان ، هرمنوتیک فلسفی ، هایدگر ، دازاین ، فرهنگسرای نیاوران