بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر کارایی درونی مدارس جهت ارائه الگوی ساختاری کیفیت آموزشی( مورد مطالعه مدارس دوره دوم متوسطه نظری استان ایلام)

هدف این پژوهش، تدوین مدل ساختاری توانایی پیش بینی مناسب کارایی درونی مدارس دوره دوم متوسطه نظری استان ایلام به کمک سرمایه اجتماعی بود. از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا، از نوع تحقیق آمیخته تبیینی است. در بخش کمی جامعه آماری شامل کلیه مدیران و دبیران، اعضای گروه های آموزشی و روسای انجمن اولیا و مربیان مدارس مقطع متوسطه دوم نظری استان در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ به تعداد ۱۹۱۲نفربود. دربخش کیفی تعداد۱۳ نفر از مدیران، دبیران و اعضای گروه های آموزشی که در زمینه مورد پژوهش تجربه زیسته و آگاهی هایی داشتند، به عنوان جامعه آماری انتخاب شد. حجم نمونه در مرحله کیفی با توجه به سطح اشباع۹ نفر به روش نمونه گیری گلوله برفی بود که مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. روایی محتوای سوالات مصاحبه توسط ۳ نفر از کارشناسان آموزش و پرورش براساس تناسب سوالات، قابل فهم بودن و جمله بندی مورد بررسی قرار گرفت. پایایی سوالات مصاحبه با ضریب توافق مورد بررسی و مقدار آن ۷۸/۰ محاسبه شد. نتایج بخش کمی حاکی از آن است که بین سرمایه اجتماعی و کارآیی درونی مدارس دوره دوم متوسطه نظری استان ایلام رابطه معناداری وجود دارد. یعنی با کارایی درونی مثبت رابطه معنا دار مثبت یا مستقیم دارد و با کارایی درونی منفی رابطه معنا دار منفی یا معکوس دارد. یعنی هرچه سرمایه اجتماعی مدارس بالاتر باشد نرخ شاخص های کارایی درونی مثبت آنان نیز بالا و نرخ شاخص های کارایی درونی منفی آنان پایین است

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، کیفیت آموزشی ، مدارس