نقش رسانه های جمعی، اجتماعی در پیشگیری و کنترل وزن و چاقی در بین دانش آموزان مقطعابتدایی شهرستان نقده

چاقی یک معضل جهانی هست که کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه را تحت تاثیر قرار داده و همچنین شیوع چاقی درکودکان در سال های اخیر افزایش قابل توجهی داشته است. در ایران بر اساس مطالعه انجام شده شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان به ترتیب ۲۱/۱ و ۷/۸ درصد است که عوارضی همچون افزایش فشارخون، عوارض عصبی، اختلالات تنفسی، عوارض روانی نظیر اعتمادبه نفس پایین، اختلالات هیجانی، اضطراب، افسردگی، و انزوای اجتماعی را به همراه خواهد داشت.برایناساس، شناسایی عواملی که با چاقی در ارتباط هستند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف اصلی محقق از اجرایتحقیق حاضر پاسخ به این پرسش کلیدی است که آیا بین سطح فعالیت بدنی، برنامه تغذیه و رسانه های جمعی، اجتماعی باچاقی دانش آموزان ۹ تا ۱۲ سال شهر نقده رابطه معناداری وجود دارد یا خیر؟ در این تحقیق ۳۳۲ نفر از کودکان ۹ تا ۱۲سال مدارس ابتدایی شهر نقده به روش خوشه ای تصادفی انتخاب و در تحقیق شرکت نمودند. به منظور بررسی میزان چاقی از شاخص BMI و با اندازه گیری قد و وزن افراد بهره برداری شد. میانگین و انحراف استاندارد قد، وزن و شاخص توده بدنی BMI برای آزمودنی ها به ترتیب برابر با ۰/۰۷ ±۱۴۰ سانتی متر ۷/۸۱± ۷۰/۶۵ کیلوگرم و ۴/۴۰±۳۸/۵۰ کیلوگرم مترمربع بود. در ادامه متغیرهای دانش تغذیه، رسانه های جمعی، اجتماعی و فعالیت بدنی از طریق پرسشنامه مورد ارزیابیقار گرفتند. به منظور توصیف و تشریح داده ها از شاخص های کمترین و بیشترین نمره، میانگین و انحراف معیار، و برایتجزیه وتحلیل یافته ها از رگرسیون ساده و آزمون کلموگروف اسمیرنوف به منظورنرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد ضریب معنی داری و ضریب بتا در سنجش رابطه بین سطح فعالیت بدنی، سطح دانش تغذیه ای، و سطح رسانه ها با چاقی به ترتیب برابر با ۰/۰۰۰ و -۰/۳۴۰ ، ۰/۰۰۰، ۰/۲ ، ۰/۰۰۰ و -۰/۲ است بنابراین میتوان اینگونه نتیجه گیری نمود که با افزایش فعالیت بدنی، کاهش استفاده از رسانه های اجتماعی، جمعی و همچنینافزایش دانش تغذیه و کاربردی کردن این دانش، میتوان اندازه شیوع چاقی را در دانش آموزان ۹ تا ۱۲ سال پیشگیری نمود

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، دانش تغذیه ، رسانه های جمعی چاقی