بررسی ارتباط بین بار کارفکری و خستگی در کارمندان بانک شهرستان شاهرود
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OHHP-6-2_010
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: بارکار فکری به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات حوزه سیستم های کاری مطرح شده است. در مشاغلی که بارکاری زیادی وجود دارد، به علت وجود خستگی و برنامه زمان بندی نامناسب، کارایی کم شده و باعث کاهش حافظه، آسیب به فرآیند تفکر و کاهش یادگیری فرد می شود همچنین افراد خسته، احتمال بیشتری برای انتخاب رفتارهای مخاطره آمیز از قبیل انجام کارهای میانبر برای انجام وظایفشان دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین رابطه بین بار کارفکری و خستگی در کارمندان بانک طرح شد.
روش اجرا: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی در سال ۹۸ بر روی ۱۹۰ کارمند بانک شهرستان شاهرود انجام گردید که برای جمع آوری اطلاعات از روش پرسشگری با استفاده از شاخص استاندارد NASA- TLX برای سنجش بار کارفکری و از پرسشنامه استاندارد سنجش خستگی (MFI) استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS ۲۲ در سطح معناداری ۰۵/۰ انجام همچنین آزمون آماری اسپیرمن مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: کارمندان بانک دارای درجه بار کارفکری با میانگین ۰۶/۷۵ می باشند که دو بعد فشار ذهنی و کارایی به طور نسبی دارای اهمیت بیشتری نسبت به زیر مقیاس های دیگر می باشند. از نظر خستگی، کارمندان بانک دارای درجه خستگی کلی با میانگین ۵۲/۴۶ می باشند و دو بعد خستگی عمومی و خستگی ذهنی اهمیت بیشتری در شغل کارمندان بانک دارند.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشانگر آن است که بار کارفکری کلی مستقیما با مولفه کاهش فعالیت دارای ارتباط می باشد که کاهش فعالیت نیز بیشترین همبستگی را با زیر مقیاس های کارایی، ذهنی و زمانی دارد که این موضوع باعث کاهش فعالیت و بهره وری کارمندان بانک می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحید وصیلوئی
Occupational Health and Safety Engineering Department, School of Public Health, Shahroud University of Medical Sciences, Shahroud, Iran
عظیم کریمی
Occupational Health and Safety Engineering Department, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
سیده سولماز طالبی
Department of Epidemiology, School of Public Health, Shahroud University of Medical Sciences, Shahroud, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :