بررسی تطبیقی غم و شادی در شعر سیمین بهبهانی و غاده السمان

آنجا که زبان و واژگان تکراری از ابراز احساسات قاصر می شوند، شعر پا به عرصه وجود مینهد تا آدمی بتواند تجربیات و احساسات و شادیها و رنج های را بیان کند و آنها را با همنوعانش به اشتراک بگذارد. ساختارهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و تربیتی زمان، هر یک به نوبه خود بر شعر و شاعری اثر می نهد. شاعر احساسات خود را در قالب شعر بیان می کند و از آن جا که زنان عاطفی تر از مردان هستند، در شعر آنان عواطف و احساسات بیشتر به چشم می خورد؛. از این رو برآن شدیم تا جلوههای غم و شادی را در شعر این دو شاعر بررسی نماییم. یافته ها حاکی است هر دو متاثر از حال و هوای درونی و نیز شرایط جامعه ی پیرامونشان، رنج و شادی را تجربه و در شعرشان ابراز کردهاند. رنج ناشی از خفقان اجتماعی و سیاسی، محرومیت همنوعان و تبعیض جنسیتی و شادی ناشی از عشق به معشوق، عشق به وطن و نیز امید در سروده هایشان متجلی است.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، شعر ، غم ، شادی ، سیمین بهبهانی ، غاده السمان