بررسی رابطه سلامت معنوی و رضایت زناشویی و ویژگی های جمعیت شناختی (سن، مدت ازدواج و مدت اشتغال) در پرستاران بیمارستان نظام مافی شهرستان شوش (۱۳۹۴)

سابقه و اهداف: در رابطه های زناشویی، عامل های متعددی موجب رضایت همسران از یکدیگر می شود. در این میان، به نظر می رسد که نقش معنویت از نظر احاطه داشتن بر همه ی شئون زندگی انسان، تعیین کننده باشد. به همین منظور، هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین سلامت معنوی و رضایت زناشویی و ویژگی های جمعیت شناختی)سن، مدت ازدواج و مدت اشتغال( در میان پرستاران متاهل شاغل در بیمارستان نظام مافی شهرستان شوش۱۳۹۴ است.مواد و روش ها: جامعه ی آماری شامل همه ی پرستاران زن و مرد متاهل شاغل در بیمارستان نظام مافی شامل ۵۰ نفر) ۲۸ زن متاهل و ۲۲ مرد متاهل(، در سال ۱۳۹۴ است، که از این تعداد، ۱۹ مرد و ۲۵ زن متاهل طبق جدول مورگان و با استفاده از نمونه گیری در دسترس، نمونه های این پژوهش انتخاب شدند. روش این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، شامل پرسش نامه ی سلامت معنوی)پولوتزین و الیسون( و رضایت زناشویی)اینریچ( بوده است. کلیه ی دادها به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، با روش هم زمان یا ورود) Enter (، به کمک نرم افزار spss نسخه ی ۱۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتیجه های این پژوهش نشان می دهد که بین سلامت معنوی و رضایت زناشویی در پرستاران متاهل، رابطه ی معناداری وجود دارد (r=۰/۶۰۵) ، (p>۰/۰۵) همچنین نتیجه ی تحلیل رگرسیون نشان داد که جنسیت، پیش بینی کننده ی معنی داری برای سلامت معنوی و رضایت زناشویی است؛ اما سن، مدت ازدواج، مدت اشتغال، پیش بینی کننده ی معنی داری نیست.نتیجه گیری: با توجه به نتیجه های به دست آمده از این پژوهش، می توان گفت، پرداختن به نیازهای معنوی، جزو ضروری مراقبت کل نگر در پرستاری در نظر گرفته شده است. پرستاران نگرش مثبت به معنویت و تمایل به بهبود سطح سلامت معنوی و افزایش رضایت زناشویی دارند. از این رو فراهم آوردن بستر مناسب برای ارتقای این مولفه ها می تواند سبب رسیدن به این دو مقصود گردد.

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، رضایت زناشویی ، پرستاران