بررسی شیوع چاقی شکمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سکته مغزی

زمینه و هدف: سکته مغزی یکی از شایع ترین بیماری های عصبی در سراسر دنیا می باشد که سالیانه ناتوانی و مرگ و میرهای فراوانی را به دنبال دارد. یکی از مهم ترین عوامل خطر سکته مغزی، چاقی شکمی است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع چاقی شکمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شد. روش بررسی: در مطالعه توصیفی- همبستگی حاضر، ۱۲۰ بیمار مبتلا به سکته مغزی بستری در بخش های داخلی بیمارستان "کوثر" سمنان مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه گیری به روش آسان، در دسترس و هدفمند انجام شد. داده های مورد نظر با استفاده از پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک، سوابق بیمار و پرسشنامه مربوط به وضعیت سکته مغزی بیماران جمع آوری گردید. چاقی شکمی با استفاده از نسبت قطر دور شکم به قطر لگن اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و آزمون آنالیز واریانس با کمک نرم افزار SPSS ۱۶ در سطح معناداری آماری (۰۵/۰P<) صورت گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی واحدهای مورد بررسی برابر با ۸/۱۰±۴۳/۷۵ سال بود. ۵۰ درصد (۶۰ نفر) از آزمودنی ها مرد بودند. ۳/۸۳ درصد از مردان و ۳/۹۳ درصد از زنان چاقی شکمی داشتند. بر مبنای نتایج، به ترتیب ۵۰ و ۲/۲۴ درصد از کل شرکت کنندگان، اضافه وزن داشته و چاق بودند. بین چاقی شکمی با سطح سواد، رابطه منفی و معنا داری (۰۰۱/۰P<) وجود داشت. در مقابل، بین چاقی شکمی با مصرف روغن (۰۲۶/۰=P) و شدت سکته مغزی (۰۲۸/۰=P) رابطه مثبت و معنا داری مشاهده گردید.  نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای چاقی شکمی در مبتلایان به سکته مغزی، انجام اقداماتی همچون بهبود کیفیت تغذیه و ارتقای سطح سواد سلامت در پیشگیری از چاقی و کاهش وزن به منظور تسریع در بازتوانی و بهبود پیش آگهی در این بیماران ضروری به نظر می رسد. 

کلیدواژه ها:

Stroke ، Cerebrovascular accident ، obesity ، abdominal obesity ، سکته مغزی ، حوادث عروقی مغزی ، چاقی ، چاقی شکمی