اثر بخشی درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به فشار خون بالا

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 372

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MUQ-15-1_008

تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: عدم درمان فشار خون بالا، اغلب به عوارض مرگ بار منتهی می شود؛ بنابراین نیاز مبرمی به توسعه و گسترش مداخلات روان شناختی اثربخش وجود دارد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به فشار خون بالا بود. روش بررسی: در یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، ۲۴ نفر از بیماران مبتلا به فشار خون بالا در شهر بیرجند در شش ماه دوم سال ۱۳۹۹، از بین داوطلبان واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (دوازده نفر) و کنترل (دوازده نفر) گماشته شدند. افراد گروه آزمایش در هشت جلسه درمان پذیرش و تعهد هیز و همکاران (۲۰۱۱) شرکت کردند، اما گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه افسردگی بک ویرایش دوم بک و همکاران (۲۰۰۰) و اضطراب بک و همکاران (۱۹۸۸) بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی در سطح معنا داری ۰۵/۰=α تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی (۰۱/P<۰) و اضطراب (۰۱/P<۰) بیماران مبتلا به فشار خون بالا موثر بود و این نتایج در دوره پیگیری نیز تداوم داشت (۰۱/P<۰). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلابه فشار خون بالا بود؛ بنابراین از این مداخله می توان به عنوان روش درمانی مکمل درمان های دارویی در جهت بهبود مشکلات روان شناختی بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Acceptance and Com-mitment Therapy ، Depression ، Anxiety ، Hypertension ، درمان پذیرش و تعهد ، افسردگی ، اضطراب ، فشارخون بالا

نویسندگان

مینو میری

Department of Psychology, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran.

شهرام وزیری

Department of Psychology, Roudehen Branch, Islamic Azad University, Roudehen, Iran.

قاسم آهی

Department of Internal Medicine, School of Medicine, Birjand University Medical Science, Birjand, Iran.

فاطمه شهابی زاده

Department of Psychology, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran.

علیرضا محمودی راد

Department of Internal Medicine, School of Medicine, Birjand University Medical Science, Birjand, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :