راهکارهای معلمان برای افزایش تعامل دانش آموزان در تدریس

این مقاله به بررسی مسئله تعامل دانش آموزان در کلاس درس می پردازد و راهکارهایی که می تواند توسط معلمان برای ارتقای تعامل و درگیر کردن دانش آموزان در فرآیند تدریس مورد استفاده قرار گیرد را با روشی توصیفی مورد بحث و بررسی قرار می دهد. در این مقاله به بررسی عمیق تر این موضوع می پردازیم که مشارکت دانش آموز واقعا چیست و چرا مهم است. سپس چند رویکرد عملی برای علاقه مند نگه داشتن دانش آموزان و درگیر کردن آنها در درس ها، فعالیت ها و بحث ها مورد بحث قرار می دهیم. تعامل دانش آموزان شامل ارتقای استقلال گروهی، بررسی دانش آموزان و ارائه بازخورد فوری، و کمک به آن ها برای اینکه به طور فزاینده ای یاد بگیرند که به طور موثر با هم کار کنند تا به یک هدف مشترک دست یابند است. تعامل در کلاس درس در سه دسته قرار می گیرد: رفتاری، شناختی و عاطفی. این سه نوع متمایز و در عین حال به هم مرتبط هستند. هنگامی که دانش آموزان درگیر فرآیند یادگیری هستند، کمتر علاقه خود را نسبت به آنچه به آنها آموزش داده می شود از دست می دهند. دانش آموزان متعهد به احتمال زیاد در آزمون های استاندارد برتری می یابند و کمتر احتمال دارد که ترک تحصیل کنند. عواملی مانند نوع مدرسه، منابع در دسترس معلم و دانش آموز، سبک آموزشی، روابط معلم و دانش آموز، محیط خانه و مدیریت کلاس همگی بر تعامل دانش آموز تاثیر می گذارند. دانش آموزانی که به طور معناداری درگیر هستند، با میل و رغبت در فعالیت های یادگیری شرکت می کنند، با آنچه می آموزند احساس ارتباط می کنند و فرصت به چالش کشیدن در مدرسه را می پذیرند.

کلیدواژه ها:

تعامل دانش آموزان ، کلاس درس تعاملی ، ارتقای تعامل دانش آموزان