پیش بینی سلامت روان از طریق ابعاد سرمایه اجتماعی در کارکنان شبکه بهداشت و درمان

زمینه و هدف: سلامت روان کارکنان سیستم­های بهداشتی نقش مهمی در عملکرد و کیفیت خدمات ارائه شده توسط سازمان دارد. سرمایه اجتماعی کارکنان به­عنوان عامل تاثیرگذار بر تمامی جنبه­های سازمان می­تواند بر سلامت روان افراد تاثیرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سرمایه اجتماعی با سلامت روان پرسنل شبکه بهداشت و درمان شهرستان بروجن انجام شد. مواد و روش­ها: طرح مطالعه همبستگی پیش­بین است که از تیر تا مرداد ماه سال ۱۳۹۹ در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. ۳۸۹ نفر از کارکنان مراکز بهداشت و درمان شهرستان بروجن به­روش طبقه­ای انتخاب و با پرسشنامه دموگرافیک، سرمایه اجتماعی و استاندارد سلامت عمومی مورد بررسی قرار گرفتند. داده­ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون­های آماری توصیفی و تحلیلی آنالیز شدند. یافته­ها: سرمایه اجتماعی در ابعاد روابط متقابل، اخلاقیات و مسئولیت اجتماعی می­تواند سلامت روان کارکنان را پیش­بینی کند(۰۰۱/۰ ,P< ۰۲۳ /۰R۲=). ولی در ابعاد اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و آگاهی عمومی با سلامت روان رابطه آماری معناداری وجود نداشت(۰۵/۰< P). میانگین کل ابعاد سرمایه اجتماعی پرسنل ۴۰/۷۵±۸ و میانگین کل سلامت روان در پرسنل ۴۲/۱۳ ± ۵۴/۷۵ بود. سرمایه اجتماعی و سلامت روان با متغیرهای دموگرافیک رابطه معنی­داری نداشتند(۰۵/۰< P). نتیجه­گیری: با توجه به نقش پیش­بینی کننده سرمایه اجتماعی در سلامت روان کارکنان بایستی به مدیران سازمان­های بهداشتی توصیه شود که بطور مداوم به بررسی سطح سلامت روان و سرمایه اجتماعی کارکنان پرداخته و با استفاده از آموزش و جلسات مشاوره برای افزایش ابعاد سرمایه اجتماعی و سلامت روان کارکنان اقدام کنند.

کلیدواژه ها:

Social Capital ، Mental Health ، Staff ، Health system ، سرمایه اجتماعی ، سلامت روان ، کارکنان ، سیستم بهداشتی