اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری لیپین۳ بافت چرب احشایی رت های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع ۲

سابقه و هدف: شواهد زیادی در مطالعات، درمورد ارتباط واکنش های التهابی با پاتوژنز و عوارض ناشی از دیابت، به خصوص اختلال چربی خون و آترواسکلروز موجود است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری لیپین۳ بافت چرب احشایی رت های نر دیابتی بود. مواد و روش ها: ۳۲ سر موش صحرایی نر ویستار دیابتی به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک تقسیم شدند. در گروه محدودیت کالریک ۴۰ درصد از کالری دریافتی محدود شد و گروه های دیگر غذای استاندارد موردنیاز خود را به صورت آزادانه دریافت کردند. تمرین تناوبی به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته اعمال شد. بیان نسبی پروتئین پریلیپین ۳ (PLIN۳) با تکنیک وسترن بلات و TNF-α و IL-۶ به روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. دادهها با استفاده از ﺁزمون ﺁماری تحلیل واریانس یک طرفه و ﺁزمون تعقیبی توکیﺁنالیز شد. نتایج: تفاوت معنی داری بین میانگین  PLIN۳، IL-۶ و TNF-α در سه گروه پژوهش مشاهده شد (۰/۰۰۱=P). نتایج آزمون تعقیبی بیانگر افزایش معنی دار PLIN۳ و کاهش معنی دار IL-۶ و TNF-α در گروه محدودیت کالریک و تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه کنترل دیابتی بود (۰/۰۰۱=P). نتیجه گیری: تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک احتمالا با افزایش بیان  PLIN۳می توانند اکسیداسیون چربی ها را افزایش دهند. کاهش این عوامل در طی پژوهش حاضر با توجه به نقش  TNF-αو IL-۶ در افزایش مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو ممکن است در جلوگیری از ابتلا به این بیماری های متابولیکی سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

HIIT ، Caloric restriction ، PLIN۳ ، IL-۶ ، تناوبی شدید ، محدودیت کالریک ، پری لیپین۳ ، IL-۶