مقایسه اثر نیتروگلیسیرین و میزوپروستول واژینال بر رسیدگی سرویکس در زنان با حاملگی ترم و پست ترم: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 259
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-25-6_004
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: آمادگی سرویکس در زایمان واژینال ضروری است، لذا باید برای آمادگی سرویکس روشی ایمن و مناسب در نظر گرفته شود. امروزه جهت آمادگی سرویکس از روش های مختلفی از جمله ژل های استروژن، پروستاگلاندین ها و نیتروگلیسیرین ها استفاده می شود که ارجحیت آنها بر دیگری نامشخص است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر میزوپروستول واژینال و کپسول ژلاتینی نیتروگلیسیرین واژینال بر آمادگی سرویکس در حاملگی ترم و پست ترم انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۹۰ زن باردار با حاملگی ترم و پست ترم که با سرویکس نامطلوب (امتیاز بیشاپ کمتر یا مساوی ۴) کاندید القای زایمان واژینال شده و به بیمارستان فاطمیه همدان مراجعه کردند، انجام شد. بیماران در دو گروه نیتروگلیسیرین واژینال و میزوپروستول واژینال قرار گرفتند. داده های دو گروه مربوط به دموگرافیک، دیلاتاسیون، پیشرفت زایمان، آپگار نوزاد و خونریزی پس از زایمان در دو گروه در فرم های مخصوص از طریق مشاهده ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون های تی تست، کای اسکوئر و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میزان آمادگی سرویکس در گروه نیتروگلیسیرین به طور معناداری بیشتر از گروه میزوپروستول بود (۰۵/۰>p). میزان بروز عوارض جانبی نظیر سردرد، افت فشار خون و خونریزی پست پارتوم قبل و بعد از زایمان در گروه نیتروگلیسیرین ۶ مورد (۱۳%) و در گروه میزوپروستول ۱۲ مورد (۳/۳۳%) بود که از نظر آماری معناداری بود (۰۵/۰>p). طول فاز فعال لیبر در گروه میزوپروستول به طور معناداری کمتر از گروه نیتروگلیسیرین بود (۰۵/۰>p).نتیجه گیری: استفاده از کپسول ژلاتینی نیتروگلیسیرین واژینال با دوز مناسب سبب نرم شدن سریع سرویکس می گردد و می تواند به انجام زایمان طبیعی کمک کند. همچنین عوارض جانبی ناشی از کپسول نرم نیتروگلیسیرین محدودتر و قابل کنترل تر از عوارض جانبی ناشی از میزوپروستول می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم احمدی
استادیار گروه زنان و مامایی، واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان فاطمیه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
محبوبه گودینی
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
سجاد دانشیار
رزیدنت گروه مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
الهام خانلرزاده
استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :