اثربخشی آموزش مدیریت رفتار بر بهبود کیفیت روابط والد فرزندی در مادران دارای فرزند بیش فعال

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت رفتار بر بهبود کیفیت روابط والد فرزندی بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پی گیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران مراجعه کننده به مراکز مشاوره اصفهان با فرزند بیش فعال در سال ۱۳۹۹ که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ مادر دارای کودک بیش فعال انتخاب و در دو گروه کنترل (۱۵ نفر) و گروه آزمایش (۱۵ نفر) قرار داده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رابطه والد فرزند پیانتا(۲۰۱۱) بود. همچنین بر روی مادران گروه آزمایش، جلسات آموزشی مدیریت رفتار در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار ۲۲-spss در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش مدیریت رفتار باعث بهبود روابط والد فرزند شد و این اثر بخشی در طول زمان نیز پایدار بوده است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مدیریت رفتار بر ابعاد کیفیت روابط والد- فرزندی (تعارض، نزدیکی و وابستگی اثربخش بوده و در طول زمان در بعد تعارض و نزدیکی ماندگار بوده است.