ثمرات مهارت خویشتن داری بر رفتارهای فردی و اجتماعی از منظر قرآن کریم

قران کریم با رویکرد هنجارگرا به تربیت انسان ها پرداخته است و بر ضرورت اصلاح و تجدید نظر در رفتارها تاکید ورزیده است در این راستا، از آنجا که کنترل رفتارهای فردی بر ارتقا و بالندگی جامعه تاثیر گذار است و اصولا کنترل درونی توسط فرد کارآمد تر از عوامل بازدارنده و کنترل کننده ی بیرونی است و انسان موجودی دارای تعقل و اراده بوده و قابلیت خویشتن داری را دارا است لذا واکاوی نظریه ی کارآمد قران کریم در این حوزه ضروری به نظر می رسد. پرسش اصلی این پژوهش آن است که مطابق آموزه های قرآنی ، افراد در کدامیک از رفتارهای فردی و اجتماعی به خویشتن داری فراخوانده شده اند ؟ در این طرح ، با گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای به روش توصیفی و تحلیل محتوا آیات مربوط به رفتارهای فردی و اجتماعی با محوریت موضوع «خویشتن داری » رصد شده است. این نوشتار ضمن ارائه ی مفهوم خویشتن داری در روانشناسی و مفاهیم قرآنی، به تبیین ثمرات خویشتن داری در رفتارهای فردی و اجتماعی اشاره می نماید.از رهگذر بررسی گزاره های قرآنی چنین به نظر می آید که «خویشتن داری» در طیف رفتارهای فردی و تاثیر آن بر اجتماع ثمراتی چون عفاف در رفتارهای جنسی ، عفو به هنگام خشم و غضب ، انفاق در برابر بخل و حرص و روابط حسنه در گفتار را در پی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

قرآن ، خویشتنداری ، رفتار ، فردی ، اجتماع