سیاست کیفری ایران در زمینه مقابله با کلاهبرداری رایانه ای و راه های پیشگیری از آن

هدف از پژوهش حاضر بررسی سیاست کیفری ایران در زمینه مقابله با کلاهبرداری رایانه ای و راه های پیشگیری از آن می باشد. سئوال اصلی پژوهش این است که آیا سیاست کیفری ایران در زمینه مقابله با کلاهبرداری رایانه ای و راههای پیشگیری از آن بدرستی تبیین شده است؟ کلاهبرداری یکی از عنوان های مجرمانه کنایه آمیز است که به ظاهر با در نظر گرفتن اصل قانونی بودن بزهها و مجازاتها واصل لزوم شفافیت قوانین کیفری این عنوان با اجزا و عناصر تشکیل دهنده آن همخوانی ندارد، چه برخلاف عناوین مجرمانه ای همچون قتل، سرقت، انتقال مال غیر یا خیانت در امانت که در معنای لغوی و اصطلاحی، عناصر تشکیل دهنده و مصادیقی را که در بر می گیرد عیان می سازد. کلاهبرداری رایانه ای صرفا کلاهبرداری از طریق رایانه نیست تا به واسطه آن نقش رایانه در حد یک وسیله ارتکاب جرم معرفی گردد چه در این صورت بر کلاهبرداری به وسیله رایانه خاصیتی مترتب نیست تا با عنوان مجرمانه مجزایی در سیاهههای قانون نمود یابد و مباحث جداگانه ای را بطلبد بلکه کلاهبرداری رایانه ای جرمی است که رایانه در آن نقش اساسی ایفا می کند و عمدتا برخی از اجزای تشکیل دهنده رکن مادی کلاهبرداری را تحت تاثیر قرار میدهد و به همین دلیل است که کلاهبرداری رایانه ای از کلاهبرداری عام یا سنتی متمایز می شود و نسبت به آن جرم انگاری جدید و طرح مباحث متفاوت صورت می گیرد. در زمینه پیشگیری از این جرم نیز نخست باید با توسل به ابزار های تربیتی زمینه ی شناخت افراد را در این زمینه بالا برد و با استفاده از کدهای رفتاری دستور العملهای خاصی را در این زمینه طرح کرد و سپس با استفاده از پیشگیری وضعی این دستور العمل ها را پیاده کرد تا زمینه ی کاهش هر چه بیشتر این جرم را فراهم آورد. ماهیت و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد.