جایگاه امامت و ولایت در خطبه فدکیه

امامت و ولایت در اسلام از پایه های اصلی اعتقاد وزیربنای زندگی سیاسی، اجتماعی وفرهنگی به شمار می آید. اما ولایت در باور شیعه از جایگاهی خاص و رفیع برخوردار است تا جایی که از نماز، روزہ، حج وجهاد نیز برتر است ونقشی والاتر دارد. حق ولایت، خلافت وامامت هرگز سازش پذیر نیست و تنها یادگار پیامبر اکرم (ص) که در امر خلافت به حقیقت الگوی مردان و زنان است در این راه هیچ گونه مسامحه ای روا نداشت و از بذل جان، مال و فرزند خویش دریغ ننمود. رویکرد حضرت زهرا سلم الله علیها به عنوان اولین حامی ومدافع ولایت بر حق الهی و آغازگر دفاع از حریم ولایت، تعیین کننده محور ارزش های سیاسی و اجتماعی در حرکت تاریخ اسلام است. آن حضرت با باور به اینکه ولایت بنیان اسلام است و ترک آن به منزله بازگشت به کفر و ارتداد است، سیاستی روشن و بی ابهام در پیش گرفت. در این زمان است که فاطمه (س) همچون سیاست مداری بزرگ در دفاع از ولایت در مکتبی که عمرش کمتر از صد روز بود ضمن انتشار "فرهنگ سیاسی"، مشعل هدایت را نیز به دست گرفت. از جمله عملکردهای حضرت زهرا در دفاع از ولایت که در ادامه خط نبوت است میتوان موارد زیر را معرفی کرد یادآوری وتذکر، مطالبه فدک، عدم بیعت با خلیفه، یادآوری غدیرخم،تهدید به نفرین، مقاومت در مقابل تهدید به بیعت اجباری، و....مهم ترین بخش مبارزه در خطبه فدک، متبلور است، از این رو پژوهش حاضر سعی دارد تا ضمن تبیین آن موقعیت حیاتی با استناد به شواهد تاریخی ونگاهی توصیفی – تحلیلی جایگاه امامت و چگونگی دفاع از حریم ولایت را نشان دهدو وسیره حضرت زهرا(س) در این کشمکش سیاسی، که هدفش قراردادن حاکمیت بر محور عدل و حقانیت بود روشن نماید.

کلیدواژه ها:

حضرت فاطمه (س) ، ولایت ، فدک ، سیره عملی ، دفاع