بررسی مفهوم دروغ در متون علمی و مذهبی

حمد در لغت به معنای ثنا و ستایش در برابر عمل جمیلی است که ثنا کننده با اختیار خود انجام می دهد . یکی از گلایه هاوشکایاتحضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و خداوند متعال نسبت به جامعه اسلامی و مسلمین، مهجور بودن نسبت به قرآن کریم می باشد. هدف تحقیق حاضر آن است تا جایگاه کلمه حمد در آیات و روایات در مباحث تفسیری و غیر تفسیریمربوط، به حمد و ستایش و دفعات تکرار شده آن در قرآن کریم را مشخص کند . حمد هم در دنیا و هم در آخرت از آنخدای یکتا است هم چنان که در آسمان و زمین هم مخصوص اوست. واژه حمد با دو واژه شکر و تسبیح مرتبط دانسته شدهاست که در باب نسبت حمد با شکر ، حکم به ترادف شده است در نتیجه حمد و تسبیح و شکر هم دارای ارتباط و هم دارایتفاوتی هستند، اینکه کاربرد حمد با تسبیح می باشد به این دلیل است که هر گاه خداوند حمد را به مخلوقاتش نسبت میدهد آن را همراه با تسبیح می آورد. از طرفی دیگر می دانیم که قرآن ناطق ائمه اطهار علیه السلام بوده اند، بنابراین کسیجز ائمه اطهار تفسیر واقعی را نمی تواند انجام دهد که ما معتقدیم علمای شیعه یا اینکه از احادیثی که به دست آنها در مورد تفاسیر آیات از ائمه و حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم رسیده است اتکا می کنند، یا اینکه با توجه به شناختقرآن کریم یک تفسیر حدودی در آن موضوع بیان می کنند ، بنا براین در زمان غیبت و عدم حضور معصوم علیه السلام درجامعه برای بهتر شناختن قرآن کریم باید به یکی از تفاسیر معتبر رجوع کنیم تا که نسبت به قرآن کریم مهجور نمانیم.

کلیدواژه ها:

قرآن ، تفسیر ، حمد ، اخلاق ، آیات ، روایات