اثربخشی شناخت درمانی بر بهزیستی روانی و تاب آوری در نوجوانان

این پژوهش با هدف اثربخشی شناخت درمانی بر بهزیستی روانی و تاب آوری در نوجوانان شهر تهران در سال ۱۴۰۱ انجام شد. روش این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجراء، آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون-پس آزمون، با یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش صورت گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه نوجوانان شهر تهران سال ۱۴۰۱ بودند. از میان افراد جامعه ۳۰ نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات در بخش میدانی از پرسشنامه بهزیستی روانی ریف (۲۰۰۳) و پرسشنامه تاب آوری مونور و دیویدسون (۲۰۰۳) استفاده شد. اطلاعات پژوهش با نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از روش های آماری از آزمون تی مستقل و تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان دادند: شناخت درمانی بر بهزیستی روانی و تاب آوری در نوجوانان، اثربخش بود.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی ، بهزیستی روانی ، تاب آوری ، نوجوانان