مقایسه جایگاه معشوقه در بوف کور صادق هدایت و شب های روشن داستایفسکی

داستانهای عاشقانه از پرمخاطب ترین نوع داستان در قرن بیستم است. رواج این سبک داستان از دیرباز وجود داشته و اکنون نیز تعداد آن رو به افزایش است. اصلیترین عامل در خلق داستانی عاشقانه، وجود معشوقه است. وجود معشوقه های زمینی و آسمانی در کنار توصیف ویژگیهای جسمانی و روحانی، ظاهری و باطنی آنها، باعث جذب مخاطب و گسترش داستانهای عاشقانه شده است. صادق هدایت، نویسندهای ایرانی تبار و داستایفسکی نویسنده ای روسی است. این دو اگر چه در زمان، جغرافیا و چگونگی زیست با هم متفاوت اند، اما سخن از عاشق و معشوق و روایتهای اینگونه، در آثارشان نمود دارد. آنان جلوه های عاشقانه ی عصر و زمان خود را در جسم و روح معشوقه ی داستان خود میریزند و آن را به این شکل معرفی میکنند. این پژوهش با استفاده از روش تطبیقی به بررسی و نقد جایگاه معشوقه در بوف کور هدایت و شبهای روشن داستایفسکی میپردازد. دستاورد پژوهش نشان میدهد که بین معشوقه های این دو اثر ویژگی های مشابه و متفاوتی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

معشوقه ، بوف کور ، شبهای روشن ، هدایت ، داستایفسکی