بررسی رابطه امید به زندگی با سلامت روان نوجوانان

مطالعه پیش روی در پی بررسی رابطه رابطه امید به زندگی با سلامت روان نوجوانان بود. روش پژوهش تحت بررسی از منظر هدف شناسی، کاربردی محسوب شده و از نظر اجراء، در حیطه مطالعات توصیفی از نوع همبستگی قرار دارد. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. از میان دانش آموزان تعداد ۲۰۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود. جمع اطلاعات مورد نیاز مطالعه حاضر از دو طریق، کتابخانه ای و میدانی صورت پذیرفت. در بخش میدانی از پرسشنامه امیدواری اشنایدر (۱۹۹۱) و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ (۱۹۷۲) استفاده گردید. دیتاهای جمع آوری شده پژوهش به کارگیری نرم افزار آماری SPSS ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود: بین امید به زندگی با سلامت روان نوجوانان، رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، سلامت روان ، نوجوانی.