بررسی تاثیرگذاری خودپنداره بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی (مطالعه موردی دبستان شاهد زاهدان)

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیرگذاری خودپنداره بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی شاهد زاهدان است که بهصورت توصیفی- همبستگی در اردیبهشت ۱۴۰۱ با جامعه ی آماری۵۷۲ نفر و نمونه ی ۲۱۲ نفری که به صورت تصادفی انتخاب شدندو پرسشنامه محقق ساخته ی ۳ سوالی ۴ گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۶۵۴انجام شد خودپنداره تا حدود زیادی تعیین کننده مسیر رفتار می باشد، این موضوع قضاوتی است که فرد در زمینه های موفقیت، ارزش ها، توانایی ها، اهمیت و اعتبار فردی دارد، خودپنداره تا حدود زیادی تعیین کننده مسیر رفتار می باشد، این موضوع قضاوتی است که فرد در زمینه های موفقیت، ارزش ها، توانایی ها، اهمیت و اعتبار فردی دارد اعتماد کردن به یادگیرندگان باعث رشد شخصیت آنها می شود.ابراز نظر در کلاس توسط فراگیران شور و شوق به یادگیری ایجاد می کند.باید به گونه ای عمل کرد تا دانش آموزان سرشار از هیجان و شادی شوند زیرا در این حالت سخت کوش ترند که می توان با استفاده از بیانات شورانگیز، عوامل شادی بخش مثل سرود،نمایش، بازی، سرگرمی، مسابقه و … این جو را ایجادکرد.توجه به علایق آنها نیز مهم می باشد براساس استنباط های انجام شده خودپنداره اجتماعی، تحصیلی ومثبت با یادگیری دانش آموزان ابتدایی دبستان شاهد زاهدان همبستگی مثبت ومعنی دارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، شاهد زاهدان