اصول طراحی فضاهای آموزشی کودکان برای رشد زیبایی شناختی

هدف این پژوهش برسی نوع طراحی فضاهای اموزشی و تاثیر آن بر رشد زیباشناختی است. در این پژوهش سعی شده است فضای مناسبی که یک فضای اموزشی باید داشته باشد ، مانند طراحی داخلی ، فضا و امکانات مناسب کودکان ، ابزار بازی و... بر اساس نیاز سنی که کودکان دارند توضیح داده شود و تاثیر آن بر رشد زیباشناختی انها بررسی شود . روش تحقیق این پژوهش روش کتابخانه ای می باشد. یافته های پژوهش نشان داد برای رشد زیبایی شناختی در فضاهای آموزشی لازم است به موارد زیر توجه شود. -۱ لحاظ کردن فرم های متناسب با علائق کودکان -۲ برانگیختن حس کنجکاوی آنها -۳. توجه به مبانی زیبایی شناسی و ایجاد قابلیت هایی که فرایند های ادراک،احساس،خردورزی و رفتارهای فراگیران را در جهت پویایی و غایتمندی قرار دهد. -۴ توجه به رنگ ها و حجم ها. -۵ ایجاد فضاهای سبز طبیعی و فضاهی باز ورزشی برخوردار از ویژگی های کیفی متناسب جهت ارتقا رشد و پرورش کودکان در تمامی ابعاد. نتایج تحقیق بر این اساس ، شامل ایدهه ای معمارانه ای برای طراحی فضای اموزشی در جهت ارتقاء رشد زیباشناختی کودکان است؛ از جمله ای ایدهه ا: تغییر پذیری فضا و اجزای آن، تغییرپذیری، تنوع پذیری و بازسازی عناصر محرک طبیعی مانند نور، آب و گیاهان .روشی که در این پژوهش به کار رفته است کتابخانه ای می باشد

کلیدواژه ها:

مدرسه ، الگوهای طراحی ، فضا ، زیبایی شناختی