بررسی تجارب زیسته والدین دانش آموزان مقطع ابتدائی در حوزه فرصتها و پیامدهای روانی و اجتماعی کرونا ویروس (مطالعه موردی: استان گیلان)

طی دو سال اخیر، پاندمی کرونا مشکلات زیادی را بر تمام شاخصهای جامعه همچون سلامت مردم تحمیل کرد، اما سبب ظهور برخیقابلیتها در کشور شد که از جمله آن میتوان به فراگیری و رونق آموزش مجازی در سراسر کشور اشاره کرد. اگرچه این تغییر شیوه یک نیاز آنی بوده و فواید زیادی هم داشت اما با توجه به اینکه مدارس کانون فعالیتهای اجتماعی و تعاملات انسانی هستند، تعطیلی آنها میتواند کودکان را از برخی ارتباطات اجتماعی و اجتماعی شدن که برای آموزش، رشد و خلاقیت ضروری هستند، محروم کند. پژوهش کاربردی حاضر از نوع توصیفی-زمینه یابی بوده و جهت بررسی تجارب زیسته والدین طی آموزش مجازی و پیامدهای آن برای دانش آموزان، ۷ نفر از اولیای دانش آموزان دبستانی به عنوان آزمودنیهای پژوهش انتخاب شدند؛ از مهمترین نتایج پزوهش میتوان به اضطراب و وابستگی دانش آموزان به والدین، کم شدن اعتماد به نفس برای کودکان با سن پایینتر، بی انگیزگی دانش آموزان و جدی نگرفتن تکالیف و بیعلاقه شدن آنان نسبت به درس، زیاد شدن توقعات و وابستگی به تلفن همراه اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، آموزش مجازی ، خانواده ، مهارتهای اجتماعی