چگونه توانستیم با اقدام پژوهی و برقراری ارتباط دوستانه با بهار ، او را به مدیریت فضای مجازی و حضور در مدرسه علاقمند کنیم؟

اقدام پژوهی حاضر با هدف برقراری ارتباط دوستانه با بهار و مدیریت فضای مجازی و ترغیب بهار دانش آموز پایه ششم به حضور در مدرسه دبستان دخترانه حضرت معصومه (س) رودان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱انجام شده است .مدل پژوهش کیفی و رویکرد آن توصیفی تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات مشاهده و مصاحبه عملکرد دانش آموزان در مورد میزان توجه و علاقمندی به فضای مجازی و مدیریت استفاده ی آن مورد پژوهش قرار گرفت. یکی از نیازهای اساسی جامعه بشری نیاز به تعلیم و تربیت است که در حال حاضر این رسالت خطیر بر عهده نهاد آموزش و پرورش است . دوران کرونا دنیای ما را تا حد زیادی تغییر داد چیزهای زیادی به ما یاد داد و به ما فهماند که طور دیگری هم می شود زندگی کرد . یکی از این موارد مهمی که تحت تاثیر این تغییرات دگرگون شد مسئله آموزش بود ، آموزش حضوری جای خودش را به آموزش مجازی داد و این تازه شروعی بود برای یک دگرگونی بزرگ تر .دانش آموزان تمام مقاطع تحصیلی با چالش هایی روبرو شدند و در این میان چالش های آموزش مجازی برای دانش آموزان ابتدایی از همه بیشتر بود. با گذشت چند هفته اول سال تحصیلی که تدریس ها به صورت مجازی صرف بود و رونق گرفتن سیر صعودی تدریس و امور آموزشی در مدرسه مراجعاتی توسط والدین داشتیم و اعتراض آنان را در این مورد شنیدیم که در این میان بهار دانش آموز پایه ششم ، اسمش بیشتر شنیده می شد از زبان آموزگاران ، دانش آموزان . بهارعلاقه ای به حضور در کلاس های مجازی نشان نمی داد و وقت خود را کامل صرف چرخیدن در فضای مجازی می کرد. موارد دیگری به چشم می خورد که از تغییرات رفتاری در نوع حرف زدن و حتی پوشش دانش آموز خبر می داد و یا حتی در بعضی موارد ما شاهد بی میلی بهار نسبت به شنیدن و درک مطالب مذهبی، تاریخی و به قول خودشان کهنه ی مربوط به گذشته بودیم. ما بدون هیچ پیش داوری در مورد دلیل تغییر رفتار بهار اولین و بارزترین موضوع مرتبط با این بحث را فضای مجازی و چگونگی استفاده از آن را شالوده ی اصلی مشکل بوجود آمده دانستیم. بنابراین ما به عنوان اقدام پژوهان باید اطلاعاتی را برای بررسی وضعیت موجود جمع آوری می کردیم. پس از بررسی کامل متوجه شدیم که برای رسیدن به هدف روش های بسیار زیاد و متنوعی وجود دارد اما پنج روش را به صورت تلفیقی و غیر مستقیم برای رسیدن به اهداف در این اقدام پژوهی برگزیدیم که چهار روش در کوتاه مدت و یک روش در بلند مدت جواب خواهد داد ان شاء الله .راه حل اول :برگزاری جلسات مشاوره گروهی برای مادران ، پدران ، بهار و همکلاسی هایش راه حل دوم :حضور بهار در کارگروه برگزاری جشن ها و مراسمات آموزشگاهراه حل سوم : انتخاب بهار به عنوان مربی بازی و حرکات ورزشی در زنگ های تفریح و صف صبحگاهی راه حل چهارم : ارجاع بهار (به درخواست خودش ) به مرکز مشاوره و صحبت با روانشناس (به همراه پدر و مادر) راه حل پنجم : گذراندن ساعاتی از روز در فضای مجازی با بهار (توسط مدیر و معاون آموزشی)پس از اجرای راهکارهای ذکر شده در محیط مدرسه نتایج خوبی مشاهده شد .راهکارهایی که در مراحل قبل ارائه شد را با همکاریخوب خود بهار ، همکاری اولیا با نظارت معاون آموزشی و مدیر مدرسه در مدت ۹ ماه اجرا شد اولین نشانه های تغییر بهار روزنه های امیدرا در ما شعله ور می کرد و با اشتیاق مسیر را ادامه دادیم. ماحصل تلاش های ما آن بود که بهار به مدرسه و کادر مدرسه اعتماد کرد و تمامقابلیت های خود را می تواند در کمک به مدرسه ارائه می داد.