چگونه توانستم مشکل نارسانویسی دانش آموز (ک.م) را در پایه سوم ابتدایی حل کنم

در میان مهارت های تحصیلی پایه، مهارت »نوشتن« ملموس ترین مهارت نام گرفته است. تفاوت »نوشتن« با سایر مهارت های ارتباطی این است که »نوشتن« سندی مکتوب بر جای می گذارد. تجربه نشان داده است که غالبا به منظور بهبود اختلالات یادگیری، بهره گیری از روش های سنتی علاوه بر صرف وقت و انرژی فراوان، به نتایج اثربخشی منجر نشده و در مواردی موجب سرخوردگی دانش آموز، خستگی والدین و دانش آموز و در نتیجه کاهش علاقه و انگیزه دانش آموز می گردد. لذا بر آن شدم تا در اقدام پژوهی حاضر به بررسی اختلال نارسانویسی یکی از دانش آموزان پایه سوم دبستان شاهد فاطمه الزهرا(س) شهرستان بجنورد بپردازم و سعی نمودم تا با به کارگیری راه حل های مناسب، علمی و کاربردی در جهت بهبود اختلال یاد شده گامی موثر برداشته و نسبت به اصلاح و رفع اختلال موجود اقدام نمایم. بدین منظور در گام اول، اقدامات تشخیصی نظیر: مصاحبه با معلم، والدین دانش آموز، مشاهده تاملی و تعمقی، بهره گیری از آزمون هوش ریون و بررسی غلبه طرفی مطابق نظریه اورتون((۱۹۳۷ را به انجام رسانیده و با توجه به شواهد موجود، به بررسی و تشخیص نوع اختلال یادگیری پرداختم. نتایج حاصله از اقدام پژوهی حاضر، افزایش علاقه، دقت، تمرکز، توجه انتخابی و حافظه دیداری و شنیداری۵ دانش آموز هدف می باشد.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، اختلال یادگیری ، اختلال نارسانویسی ، املا