چگونه توانستم مشکل انزوا و کم رویی دانش آموز پایه ی چهارم دبستان عشایری ژاراباد را برطرف کنم.

این مقاله به بررسی دانش آموزانی که معمولا به عنوان بچه های خجالتی ، ( فاقد اعتماد به نفس و نگران از نظر اجتماعی ) یا گوشه گیر ( کسانی که حاضر جواب نیستند یا تمایلی به برقراری ارتباط ندارند ) شناخته می شوند؛ می پردازد . حقیقتا غفلت در رفع مشکلات دانش آموزان و بی توجهی به آن ها ، خسارات جبران ناپذیری به بار می آوردو باعث مشکلات و مصایبی خواهد شد که در بررسی آن ها باز به همین نقطه آغاز ، یعنی دوران حساس حیات کودکی بر می گردیم . از این رو سرمایه گذاری و برنامه ریزی در این زمینه از حساس ترین و مهم ترین وظایف مسولان جامعه است و باید از اولویت ویژه ای برخوردار باشد. هم چنین مدرسه به عنوان اولین جایگاه رسمی تجربه ی اجتماعی کودکان ، می تواند نقش تعیین کننده ای در تقویت و یا پرورش مهارت های اجتماعی داشته باشد . فعال بودن دانش آموز در کلاس وهمکاری او با دانش آموزان دیگر و معلم لازمه یادگیری وی می باشد واگر نتواند در محیط کلاس نیاز ها ومشکلات درسی خود مطرح کند یادگیری در او اتفاق نمی افتد .درکلاس بنده دانش آموزی به علت مشکل کم رویی ،مشارکتی در مباحث درسی و کلاسی نداشت ودر نتیجه از لحاظ عملکرد تحصیلی دچار ضعف و افت تحصیلی بود و هرچند که از نظر هوشی و توانمندی های های مربوط به آن هیچ گونه مشکلی نداشت. از این رو هدف از این اقدام پژوهی ،رفع مشکل کم رویی این دانش آموز(ش.ش) می باشد .روش تحقیق در مطالعه ی پیش رو کتابخانه ای بوده واطلاعات لازم از کتاب های مختلف و مرتبط با بحث انزوا و همچنین سایت های اینترنتی گوناگون جمع آوری شده وبا دادن سه روش ؛ کمک معلمان ومعاون ،دوستان وخانواده و همچنین با کاربست آنها در کلاس ومحیط مدرسه و با کمک مدیریت محترم مدرسه این عارضه را تا حدودی بر طرف نمودم.

کلیدواژه ها:

کم رویی ، چهارم ابتدایی ، گوشه گیری ، دانش آموز