چگونه توانستم علاقه مندی دانش آموزان کلاس سوم دبستان را به درس ریاضی ارتقاء بخشم.

پژوهش حاضر با هدف علاقه مندی دانش آموزان کلاس سوم دبستان به درس ریاضی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و با فراوانی ۳۰دانش آموز انجام شده است. روش پژوهش حاضر براساس الگوی نه مرحله ای قاسم پویا انجام شده است. مساله ی مورد نظر، بی علاقه گی، بی توجهی و غیرفعال بودن اغلب دانش آموزان یادشده درانجام فعالیت های درس ریاضی و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی آنان بوده و هدف از انجام این تحقیق، افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان پایه سوم دبستان یاد شده به درس ریاضی است. بر این اساس، پژوهشگر با استفاده از روش های علمی به منظور کسبداده های لازم ، از منابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران و مدیر، ، دانش آموزان و والدین آن ها، کتاب ها، مجلات و اینترنت و.. بررسی کارنامه ی تحصیلی و ارزیابی نتایج آزمون های برگزار شده، به تجزیه و تحلیل آن ها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت. سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزید. در پایان این نتیجه به دست آمد که، استفاده از روش های متنوع تدریس، متناسب با هدف هر درس، ارائه فعالیت های عملکردی به دانش آموزان با توجه به تفاوت های فردی، نیازها و عالیق آنان و تشویق های مناسب، تقویت حافظه دیداری و شنیداری، پرورش دقت و توجه فراگیران، در قالب بازی های هدفدار، در افزایش میزان علاقه مندی آنان به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن، بسیار موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

درس ریاضی ، فعالیت های عملکردی ، علاقه مندی ، دانش آموزان ، پایه سوم