بررسی رابطه ی امیدواری و خودکارآمدی با انگیزش تحصیلیدر دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر مرودشت

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و امیدواری با انگیزش تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر مرودشت می باشد. بدین منظور نمونه ای به تعداد ۳۰۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر مرودشت به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه پرسشنامه ی خودکارآمدی عمومی، مقیاس امید اسنایدر و انگیزش تحصیلی هارتر استفاده شد. داده ها از طریق همبستگی پیر سون و تحلیل رگر سیون همزمان تجزیه و تحلیل شدند. نتایج همبستگی نشان داد که بین خودکارآمدی و امیدواری با انگیزش تحصیلی رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی و امید می توانند ۳۱ درصد از واریانس انگیزش تحصیلی را تبیین کند

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، خودکارآمدی ، امیدواری