تبیین رابطه ی موسیقی و معماری در شکل گیری فضاهای تاثیرگذار

هدف از این مقاله بررسی رابطه معماری و موسیییقی و الهاماتی که معماری و معماران از موسیقی دریافت میکنند،شناخته میشوند و برخورد « مجرد » و در مفهوم « انتزاعی » میباشد. معماری و موسیقی هنرهایی هستند که در صورت میباشد. « مجرد » و « مجزا » روزمره با آنها نیزاین مقاله، به دنبال پیروی کردن معماری از یک نوع موسیقی خاص و شکلگیری یک حجم بر اساس یک صوت نیس .دراین مجال سعی شده اس که با استفاده از تعاریف بنیادین هنرها را به موسیقی و معماری به طور مختصر به روش استدلال من قی بر اساس اسناد موجود بررسی و تحلیل شود.موسیقیدان مینوازد، معمار بنا میکند، بازیگر ضای مورد نظر خود را شکل میدهد و نقاش دنیای چند بعدی خودرا در قالب دو بعد به نمایش میگذارد، زبان بیان متفاوت اس ولی میتوان تمام آنها را در یک قالب جمعآوری کرد،قالبی که حد و مرز آن مشخص نیس . در حقیق در هر هنر اصیلی، هنرمند هنر خود را وسیله و ابزاری مییابد برای بیاندرونیات خویش که این درونیات چیزی نیس مگر دس یازیدن به جهانی و عالمی ورای این مکان و زمان.

کلیدواژه ها:

معماری ، موسیقی ، هنر ، ضای تاثیرگذار