مطالعه تطبیقی حق شفعه در فقه اسلامی

در این مقاله به مطالعه تطبیقی حق شفعه در فقه اسلامی پرداخته شده است. اخذ به شفعه یکی از اسباب قهری تملک در فقه اسلامی است که در معاملات غیرمنقول و با تحقق شرایط قانونی امکان توسل به آن برای شفیع فراهم می شود به. سوال پژوهش چنین است که: حق شفعه در فقه اسلامی چگونه بوده و دارای چه مراحلی است.؟ به نظر می رسد حق شفعه یکی از اسباب مالکیت قهری در فقه جهت جلوگیری از ورود زیان احتمالی می باشد. بنابراین در فقه اسلامی براساس رای مشهور و به دلیل جلوگیری از ضرر محتمل حق شفعه در اموال غیرمنقول جاری دانسته است. روش این پژوهش نظری و روش گردآوری اطلاعات شامل، کلیه کتب و مجلات مربوط به موضوع، روزنامه ها و آرشیوها و سایت های اینترنتی می باشد. ابزار گردآروی اطلاعات براساس فیش برداری، استفاده از بانک های اطلاعاتی و شبکه های کامپیوتری است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد. هدف از این پژوهش شناخت، ارزیابی و تبیین حق شفعه در فقه اسلامی می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که حق شفعه در زمره حقوق مالی بوده و به صورت قهری و اختیار قابل انتقال است. اما در حوزه انتقال مالکیت ارادی با محدودیتی روبرو هستیم که حق شفعه وابسته به اصل ملکیت مال غیرمنقول است به صورت تبعی منتقل می گردد و به صورت مجزا و مستقل می توان به دیگری منتقل کرد. نتایج تحقیق نشان می دهد که حق شفعه در فقه دارای دارای شرایط و احکامی است تا به صورت قانونی و شرعی به شفیع منتقل شود.

کلیدواژه ها:

حق ، شفعه ، فقه اسلامی ، مالکیت ، شریک.