رابطه پروفایل های زوجی سبک حل تعارض با کیفیت رابطه زناشوئی

ازدواج مهم ترین پیوندی است که بین دو فرد روی می دهد و سرآغاز شکل گیری یک کانون حمایتی-عاطفی است که در کیفیت زندگی افراد و تربیت نسلهای بعدی نقش حیاتی دارد. یکی از موضوعات مورد علاقه پژوهشگران حوزه خانواده و ازدواج، تاثیر شیوه حل تعارض بر پیامدهای زناشوئی است(بردبری و فینچام ، ۱۹۸۹؛ کریستنسن ، ۱۹۸۸؛ گاتمن ، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴،). پژوهشها حاکی از این هستند که نوع پاسخ به تعارض در تعیین پیامدهای زناشوئی نقش مهمی دارد و شاخص معتبری برای تمییز زوجهای رضایت مند از زوج های ناخشنود به شمار می رود(برنز و همکاران، ۱۹۹۹؛ گاتمن، ۱۹۹۳). کریستنسن(۱۹۸۸) در پژوهشی با طبقه بندی الگوهای حل تعارض زناشوئی اشاره می کند که الگوی تعقیب-طفره ناکارآمدترین الگوی حل تعارضات زناشوئی است و بیشترین پیامدهای منفی را برای رابطه زناشوئی دربردارد.. پژوهشها به طور پیوسته نشان داده اند که الگوی تعقیب-طفره با نارضایتی زناشوئی و بی ثباتی ازدواج همراه است(هوی، کریستنسن، و مالاماث ، ۱۹۹۵؛ کافلین ، ۲۰۰۲).پژوهش گاتمن و همکاران(کارتنس، گاتمن، و لوینسون ، ۱۹۹۵؛ گاتمن، ۱۹۹۳؛ گاتمن و لوینسون ، ۲۰۰۰) نشان می دهند که حداقل چهار سبک مقابله با تعارض وجود دارند که سه سبک می توانند به پیامدهای مثبت زناشوئی منجر گردند(گاتمن، ۱۹۹۳؛ گاتمن و لوینسون، ۲۰۰۰). این سه سبک عبارتند از اجتنابی، اعتباربخشی، و درگیر شونده، که گاتمن آنها را سبکهای تنظیم شده می نامد(گاتمن،۱۹۹۳، ۱۹۹۹). در مقابل این سه سبک، سبک دیگری نیز وجود دارد که سبک تنظیم ناشده یا خصمانه خوانده می شود. زوجهای با این سبک مقابله با تعارض، در تعاملات مخرب و اهانت آمیز درگیر می شوند که ثبات زناشوئی و سایر مولفه های مثبت زناشوئی را به طور جدی و در جهت منفی تحت تاثیر قرار می دهد. گاتمن(۱۹۹۴) اشاره می کند که دو نوع کنار آمدن با تعارض(تنظیم شده و تنظیم ناشده) بر اساس میزان نسبت فرآیندهای تعاملی مثبت به فرآیندهای تعاملی منفی از هم قابل تفکیک هستند. در زوجهای تنظیم شده این نسبت ۵ به ۱ است، یعنی به ازای هر ۱ تعامل منفی ۵ تعامل مثبت روی می دهد. اما در زوجهای تنظیم نانشده این نسبت کمتر است.آنچه که از بررسی یافته های پژوهشهای مربوط به رفتارهای حل تعارض بر می آید این است که وقتی یک یا هر دوی زوجین رفتارهای سبک تنظیم ناشده خصمانه نشان می دهند، رضایت و کیفیت زناشوئی در معرض تهدید جدی قرار می گیرد. با این حال سوالی که در پژوهش های پیشین بی پاسخ مانده این است که ترکیب کدامیک از سبک های حل تعارض در واحد زناشوئی به پیامدهای مثبت و ترکیب کدام سبک ها به پیامدهای منفی می انجامند. بنابراین سوال اصلی این پژوهش این است که زوجهای با پروفایل های سبک حل تعارض گوناگون چه میزانی از کیفیت رابطه زناشوئی را تجربه می کنند؟