رابطه خودتنظیمی هیجانی و وابستگی زناشویی با فضیلت های زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره

هدف پژوهش حاضر بررسی بررسی رابطه خودتنظیمی هیجانی و وابستگی زناشویی با فضیلت های زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. در این پژوهش جامعه آماری کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه بودند. نمونه آماری نیز بر اساس حجم جامعه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس برای تعداد ۱۰۰ نفر از زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۲)، وابستگی زناشویی آدامز و جونز (۱۹۹۷) و فضیلت های زناشویی روزن و همکاران (۱۹۹۷) می باشد. نتایج با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون، نشان داد که بین خودتنظیمی هیجانی با فضیلت های زناشویی زوجین رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین وابستگی زناشویی با فضیلت های زناشویی زوجین رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. متغیرهای وابستگی زناشویی در زمینه وابستگی نسبت به همسر، احساس وابستگی، وابستگی به ازدواج، خودتنظیمی هیجانی در زمینه توجه مجدد به برنامه ریزی به ترتیب پیش بینی کننده فضیلت های زناشویی زوجین می باشند. بنابراین با توجه به اهمیت تنظیم هیجانی، فضیلت های زناشویی وابستگی در زندگی زناشویی در راستای حفظ سلامت و بهداشت روانی زوجین و در نتیجه جامعه، ضرورت اقداماتی برای بهبود روابط زناشویی و خانوادگی و به ویژه افزایش میزان وابستگی زناشویی زوجین مطرح می گردد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی هیجانی ، وابستگی زناشویی ، فضیلت های زناشویی