اثربخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی-رفتاری بر اضطراب کودکان در دوران کووید-۱۹

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری بر اضطراب کودکان در دوران کووید-۱۹ در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام گرفت. در این پژوهش از طرح پیش آزمون - پس آزمون استفاده شد. در پژوهش حاضر از نمونه در دسترس و با اجرای پرسشنامه اضطراب کتل،۳۰ کودک که دارای اضطراب بالا بودند به عنوان گروه نمونه انتخاب شد و به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری هفته ای دوبار به مدت ۴۵ دقیقه بر روی گروه آزمایش اجرا شد و مشارکت کنندگان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مستقل نشان دادکه بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری باعث کاهش اضطراب کودکان در دوران کووید-۱۹ شده است. مهم ترین نتایج این پژوهش، موثر بودن بازی درمانی و مفید بودن استفاده از رویکرد شناختی- رفتاری در کاهش اضطراب این کودکان می باشد. از این رو می توان نتیجه گرفت روش بازی-درمانی با رویکرد شناختی رفتاری، در کاهش اضطراب کودکان موثر بوده است که این امر می تواند مورد توجه مراکز آموزش و پرورش و معلمان و مربیان کودک در دوران پاندمیک کرونا قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی- رفتاری ، اضطراب ، کودکان