مقایسه اثربخشی قصه درمانی و بازی درمانی در افزایش مهارت جرات ورزی دانش آموزان گوشه گیر

زمینه پژوهش: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی قصه درمانی و بازی درمانی در افزایش مهارت جرات ورزی دانش آموزان گوشه گیر بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم ابتدایی شهر مشهد در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند که تعداد کل آنها ۳۲۴۷۲۱ نفر بوده است. روش پژوهش: از بین آنها ۸۰ نفر آزمودنی به صورت در دسترس انتخاب شد و پرسشنامه آنلاین شده برای مادران آن ها ارسال شد و از بین آنها ۴۵ نفر انتخاب شد و به صورت کاملا تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش (بازی درمانی و قصه درمانی) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. همه آزمودنی ها پرسشنامه ی جرات ورزی راتوس (۱۹۸۴)را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. از آزمون تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو گروه قصه درمانی و بازی درمانی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری را در جرات ورزی نشان دادند. اما بین دو گروه درمانی در جرات ورزی تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: روش های قصه درمانی و شن بازی درمانی با ایجاد فرصت ها میتواند بستری مناسب برای تخلیه هیجانی ، همانند سازی ، بالابردن درک کودکان و همچنین برای تغییر و بهبود در مشکلات آنها ، میتواند منبع مهمی ، موثر و مفید باشد.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، بازی درمانی ، مهارت جرات ورزی ، دانش آموزان گوشه گیر