بررسی نقش هویت محلی اقوام کرد در انسجام بخشی به اتحاد کشور

هویت هر ملت، در درجه نخست ، مقوله ای در زمینه جغرافیای سیاسی و در پیوند با چگونگی پیدایش و قوام آن ملت است.انسجام وهمبستگی اجتماعی به معنای آن است که گروه وحدت خود را حفظ کرده و با عناصر وحدت بخش خود، تطابق و همنوایی داشته باشد . این مفهوم به عنوان یکی از مؤلفه های سرمایه اجتماعی ، احساس مسئولیت متقابل بین چند نفر یا چند گروه است که از آگاهی و اراده برخوردار باشند بنابراین، انسجام اجتماعی دلالت بر توافق جمعی میان اعضای جامعه دارد . به عبارتی، انسجام در کل ، ناظر بر میزان و الگوی رابطه متقابل بین کنش گران، گروه ها و خرده فرهنگ های تمایزیافته است . بنابراین، انسجام اجتماعی دلالت بر توافق جمعی میان اعضای جامعه دارد . قوم کرد، در غرب کشور در استانهای کردستان و آذر بایجان غربی ساکن است. این قوم که دنباله آن به خارج از مرزهای سیاسی ایران کشیده شده، عوامل پیوندگر متعددی آن را با سایر اجزای ملت ایران پیوند داده، همچنین عوامل دیگری نیز این پیوند را تضعیف کرده است. این تحقیق برآن است عوامل انسانی و جغرافیایی نقش آفرین در همگرایی و واگرایی موثر در وحدت ملی را در خصوص قوم کرد را مورد پژوهش قرار دهد . هدف این مقاله بررسی نقش هویت محلی اقوام کرد در اتحاد می باشد، و روش تحقیق بصورت تحلیلی توصیفی می - باشد.

کلیدواژه ها:

هویت محلی ، انسجام ، کشور ایران ، قوم کرد ، همبستگی ملی