تحلیل اجزاء محدود روش های پول آف، شکافت و پوش اوت برای تعیین چسبندگی بین لایه تعمیری خودتراکم و بستر بتنی

بتن خودتراکم بتنی است که بدون نیاز به ویبره می تواند فضای قالب را حتی در صورت وجود آرماتورهای سنگین به خوبی پر کند. همین ویژگیباعث شده است که این نوع بتن گزینه بسیار خوبی برای کارهای تعمیراتی و مرمت انواع سازه ها، به ویژه سازههای بتنی به حساب آید. ترمیمیک عضو بتنی به کمک یک لایه بتنی دیگر یا ژاکت بتنی از روش های مرسوم و موثر و نسبتا ارزان قیمت برای تعمیر و مقاوم سازی سازه هایبتنی است. چسبندگی مناسب لایه تعمیری به بتن قدیم، یکی از مهمترین عواملی است که باعث دوام بهتر سازه تعمیری خواهد شد، تا همعوامل مهاجم خارجی نتوانند به داخل عضو نفوذ کنند و هم عضو در مقابل تنش های وارده تا حد ممکن عملکرد یکپارچه ای از خود نشان دهد.لذا در این مطالعه به بررسی سه روش مهم در تعیین چسبندگی دو لایه بتنی به یکدیگر یعنی روش های پول آف، شکافت و پوش اوت به کمکروش اجزاء محدود پرداخته شده است. مدل های ساخته شده انطباق بسیار مناسبی با نتایج آزمایشگاهی از خود نشان دادند.

کلیدواژه ها:

اجزاء محدود ، چسبندگی ، پول آف ، شکافت ، پوش اوت