طراحی بیمارستان کودکان مبتلا به سرطان با تاکید بر ایجاد رابطه ی کودک با محیط مطالعه موردی شهر اصفهان

در این نوشتار روش تحقیق توصیفی-تحلیل می باشد و در جهت نیل به اهداف بررسی تاثیر طراحی بیمارستان مخصوص کودکانمبتلا به سرطان بر کاهش استرس، افزایش سطح کیفیت زندگی وتسریع بهبودی کودکان بیمار و بررسی تاثیر طراحی بیمارستانمخصوص کودکان مبتلا به سرطان بربهبود کیفیت سطح درمان و کاهش هزینه ها گام برخواهد داشت. نقش تاثیرگذار فضاهایدرمانی و به طور کلی محیط، در رفتار و روحیه کودکان مسئله ای قابل انکار نیست، محیط هایی از این دست نیازمند تدابیر خاصبرای طراحی می باشند. چرا که خلق فضایی مناسب می تواند در بازده و نتیجه ی درمان و کاهش استرس در محیط های درمانی موثرباشد، فضاهای درمانی حاضر در داخل کشور بطور عمده نیازهای روحی و جسمی کودکان را در طراحی در بر نگرفته اند زیرا مطابقبا استانداردهای پیشین بوده و فقط چند نمونه بازسازی نسبتا مناسب از آنها موجود میباشد. ایجاد فضاهای سبز و ارضای نیازهایروحی، حرکتی و اجتماعی کودکان، در این پروژه از اصول پایه بوده خلق فضاهای مورد علاقه کودکان شامل فعالیت هایی نظیربازی، نقاشی، موسیقی و... و توجه به ذهن خلاق و بدون مرز و آزادی و حضور در فضاهای گوناگون از نکات مورد توجه در طراحیاین پروژه است. کودکان سرمایه های جامعه هستند که باید پرورش استعدادها و ظرفیت های درونی آنان برای شکل گیری شخصیتآنها مورد توجه قرار گیرد، در این کنار مقوله ای پایدار که صرفا مقوله ای مادی نبوده و به ابعاد روانی و معنوی انسان و جامعهمربوط می باشد باید از ابتدا در نهاد کودکان نهادینه شود. از همین رو استفاده از معماری با تاکید بر ایجاد رابطه ی کودک با محیطدر این پروژه مورد نظر بوده است.

کلیدواژه ها:

بیمارستان ، کودک ، سرطان ، محیط ، اصفهان