سنتز نانوکامپوزیت گرافن/SnO۲ با استفاده از روش همرسوبی و مشخصه یابی و بررسی رفتار الکتروشیمیایی نانوکامپوزیت در باتری های لیتیوم یون

کامپوزیت SnO۲/rGO به عنوان آند نوین باتری های لیتیوم یون، طی یک مرحله با روش سولوترمال سنتز و نانوذراتی با اندازه میانگین ۳۰-۲۰ نانومتر تشکیل شد. برای مقایسه و بررسی اثر حضور بستر کربنی، این نمونه سنتز شد. در ادامه با استفاده از روش های شناسایی مواد شامل XRD، BET، TGA، SEM و EDS و نتایج حاصل مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفته است. سپس آزمون های الکتروشیمیایی جهت بررسی عملکرد، ظرفیت، نرخ پذیری و سیکل پذیری مواد به کاررفته به عنوان آند در باتری های لیتیوم یون انجام شده و نتایج مورد بررسی قرار گرفته است. ظرفیت دشارژ در دانسیته جریان ۱C برای کامپوزیت در چرخه اول mAh/gr ۱۴۳۵ بوده که پس از ۲۵ سیکل به mAh/g ۹۸۹ رسید. دلیل سیکل پذیری و پایداری بالای این کامپوزیت را می توان به قابلیت انعطاف پذیری گرافن احیا شده و حضور اکسید فلز قلع نسبت داد. میزان سیکل پذیری سیستم آندی شامل اکسید قلع-گرافن احیا شده در مقایسه با اکسیدهای فلزی ارتقا یافته است که چنین سیکل پذیری را میتوان به قابلیت انعطاف پذیری بالا و فراهم آمدن بستر هادی با سطح ویژه بالا جهت تسهیل ورود و خروج یون های لیتیوم مرتبط دانست.