نگاهی به مدیریت سبز در معماری و منظر سبز؛ چالش ها و راهکارها

در دنیای کنونی مسائل مربوط به محیط زیست و حفاظت از جان انسانها بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. این باعث شده است تا در کنار عبارت "مدیریت" یک پیشوند "سبز" ظاهر شود. اهداف اصلی مدیریت سبز، شیوه های انجام فعالیت هایی است که هیچ تاثیر منفی بر محیط زندگی ندارد. مدیریت سبز نقشی کلیدی در بهبود کیفیت محیط های شهری و افزایش چند کارکردی زیرساخت های سبز دارد. مفهوم معماری سبز که بخشی از مدیریت سبز محسوب می شود - به عنوان «معماری پایدار» یا ساختمان سبز» نیز شناخته می شود سبک ساختمان هایی است که مطابق با اصول سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته می شوند. معماری سبز در تلاش است تا تعداد منابع مصرف شده در ساخت، استفاده و بهره برداری ساختمان را به حداقل برساند و همچنین از آسیب های وارده به محیط زیست از طریق انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای آن جلوگیری کند. هدف این مقاله برجسته کردن معماری و منظرسازی سبز با هدف سازماندهی سکونتگاه های انسانی و درک مدیریت سبز است که تقریبا هر جنبه ای از زندگی انسان را در بر می گیرد. روش پژوهش از نوع تحقیقات مروری توصیفی می باشد که اطلاعات موردنظر با استفاده از اسناد موجود کتابخانه ای فراهم شده است. نتایج نشان میدهد که طراحی سبز در ساختمان با تعدادی از مزایای اکولوژیکی و عملکردی مانند بهبود زیبایی، کاهش ردپای کربن، حفاظت از نمای ساختمان و همچنین تنظیم دما در ارتباط است و استفاده از سیستم سبز برای ایجاد تعادل در ساختمان و از همه مهم تر تاثیرات روحی - روانی بر انسان مانند افزایش آرامش، حس شادی و هیجان، نگرش مثبت به زندگی، کاهش استرس و افزایش انرژی می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سبز ، منظر ، معماری سبز ، محیط زیست