سنتز و کاربرد پلیمر قالب مولکولی هسته-پوسته به منظور استخراج گزینشی مترونیدازول از مایعات بیولوژیکی: ایزوترم ها و سینتیک

در این مطالعه، پلیمر قالب مولکولی مغناطیسی جهت استخراج انتخابی داروی مترونیدازول از نمونه پلاسما سنتز گردید. برای انتخاب مناسب ترین مونومر و حلال پلیمریزاسیون در سنتز مترونیدازول از یک روش محاسباتی مبتنی بر تئوری مکانیک کوانتوم برای محاسبه انرژی پیوند بین مولکول های مونومر و آنالیت استفاده گردید. این محاسبات بر پایه مقایسه انرژی های حالت پایه مونومرها و آنالیت و کمپلکس های حاصل بین آنالیت و مونومرهای عاملی بدست آمده توسط تئوری تابعی چگالی می باشد. نقش حلال پلیمریزاسیون با استفاده از مدل قطبیده یکپارچه مطالعه گردید. ابتدا تمامی ساختارها به صورت مجزا و در حالت کمپلکس با استفاده از نرم افزار گوس ویو رسم شدند. ساختارهای رسم شده با محاسبات تئوری تابعی چگالی در سطح B۳LYP و مجموعه پایهG(d) ۳۱۱ -۶ بهینه شده اند. خروجی ها برای تعیین برهمکنش های هیدروژنی با استفاده از مکانیک کوانتومی و تحلیل اوربیتال پیوند طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. مشخصات پلیمرهای به دست آمده از طریق آزمونهای طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، پراش پرتو ایکس، مغناطیس سنجی ارتعاشی نمونه و میکروسکوب الکترونی تعیین گردید. مکانیسم برداشت داروها به وسیله ایزوترم های لانگمویر و فروندلیخ ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

پلیمر قالب مولکولی مغناطیسی ، حلال های اتکتیک ، محاسبات تئوری تابعی چگالی ، مترونیدازول