عملکردهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی، مکانیسمهای جذب و انتقال روی اضافی در گیاهان

روی یک جزء طبیعی خاک در محیطهای زمینی است و یک عنصر حیاتی برای رشد گیاه است، زیرا عملکردهای ضروری را در مسیرهای متابولیکی متعدد انجام میدهد. با این حال، سطوح بالقوه مضر روی در خاک میتواند منجر به تغییرات مختلفی در گیاهان مانند کاهش رشد، فتوسنز و تنفس، تغذیه نامتعادل معدنی و افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن شود. مسمومیت با روی ممکن است به ویژه در مناطق مجاور ذخایر سنگ روی و اراضی پوشیده از مواد زاید معدنی بروز کند. در این حالت رشد ریشه و توسعه برگ کاهش یافته و کلروزیس به ویژه در برگهای جوان مشاهده میشود. افزایش هشدار در جنبه های زیست محیطی و همچنین شکاف کم بین ضروری بودن و سمیت روی در گیاهان، توجه جامعه علمی را به اثرات آن بر گیاهان و نقش حیاتی در پایداری کشاورزی جلب کرده است. از این رو، این بررسی در مورد عملکردهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مختلف که توسط سطوح بالای روی در گیاهان ایجاد شده اند، تمرکز دارد.

کلیدواژه ها:

دفاع ، فلزات سنگین ، مکانیسمها ، روی