نقش و جایگاه نهاد های پیشگیرنده در بزهکاری اطفال و نوجوانان با رویکرد پیشگیری از جرم

پیشگیری از بزهکاری اطفال مسئله بسیار مهمی است که امروزه هم مورد امعان نظر نظام های حقوق داخلی و هم مراجع واسناد بین المللی واقع شده است.به همین دلیل لازم و ضروری است تا به مشارکت نهادهای پیشگیرنده از بزهکاری اعم از دولتی و غیردولتی در اعمال تدابیر پیشگیرانه پرداخته شود. پیش گیری کنشی و غیر کیفری خصوصا پیشگیری اجتماعی از مهمترین اقدامات پیشگیرانه در حوزه بزهکاری اطفال و نوجوانان هستند. پرسش پژوهش حاضر این است که کدام نهادها را می توان در پیشگیری از بزهکاری سهیم دانست و اینکه نهادهای دولتی وغیر دولتی در بکارگیری رویکرد همه جانبه چه نقشی می توانند ایفا کنند؟ پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع پژوهش توصیفی_ تحلیلی است که با استفاده از منابع کتابخانه ای مطالب جمع آوری و تحلیل شدند. پیشگیری از جرم در جهان امروزه به عنوان فعالیتی نمود یافته که از یک سری قوانین و مقررات خاص باید تبعیت کند. نبود قوانین و مقررات روشن و مدیریت واحد و منسجم در زمینه مدیریت پیشگیری از جرم در ایران موجبات مشکلات عدیده ای شده است. تحقق نیافتن رویکرد جامع و ناهماهنگی در بین نهادهای دولتی و غیر دولتی در زمینه پیشگیری از بزهکاری، همچنین فقدان چارچوب قانونی مشخص از مشکلات پیشگیری از بزهکاری در ایران می باشند .زمانی می توانیم در امر پیشگیری از جرم فعالیت موفقیت آمیزی داشته باشیم که نهادها و سازمان های مختلفی در این عرصه ایفای نقش کنند.

کلیدواژه ها:

پیشگیری از بزهکاری ، نهادهای غیردولتی ، مشارکت ، مدیریت پیشگیری ، اطفال و نوجوانان