جایگاه مدیریت نوین روستایی در ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین

چکیدهکیفیت زندگی روستایی و ارتقای آن وابسته به عوامل مختلفی است و می تواند در گذر زمان در هر منطقه و محله از شهر کاهش یا افزایش پیدا کند. بر اساس اصول توسعه پایدار، یکی از ابعاد بسیار مهم نظریه های توسعه پایدار روستایی، توسعه اقتصادی در کنار و هم پوشی با توسعه اجتماعی و اکولوژیک است. یکی از راهکارهای توسعه پایدارروستایی، توسعه کارآفرینی در میان روستاییان است. امروزه برنامه ریزان دریافته اند که مناسب ترین راهبرد پاسخ گویی به عمده چالش ها درمناطق روستایی، به ویژه در بعد اقتصادی، تشویق روستاییان برای گرایش به تجارت خانگی به شیوه کارآفرینی است. متنوع سازی اقتصاد روستایی تنها با القاء از بیرون محقق نمی شود، مگر اینکه کارآفرینان محیط های روستایی، خود فرصت ها و منابع بالقوه و بالفعل را بشناسند و با استفاده بهینه، ازآنها تنوع اشتغال و اقتصاد را برای محیط های روستایی به ارمغان آورند. در نتیجه می توان گفت از مهمترین معیارهای سنجش کیفیت محیط وجود زیرساخت های متناسب، خدمات و تسهیلات است و مناطق و محلاتی از روستاها که دسترسی مناسبی به این امکانات دارند، معمولا ارزشمند تر هستند و ساکنان آن ها آسایش و رفاه بیشتری را تجربه می کنند. توسعه متوازن و کم توجهی برنامه ریزان و مدیران به این اصل موجب شکاف عمیق میان محلات روستایی شده است، به نحوی که کیفیت زندگی در برخی محلات بسیار بالا و در برخی دیگر از محله بسیار پایین است.

کلیدواژه ها:

واژه کلیدی: مدیریت نوین ، محلات روستایی ، کیفیت زندگی ساکنین