تاثیر روش های مختلف خشک کردن بر ترکیبات شیمیایی فیله ماهی کپور نقره ای

خشک کردن یک روش معمول در رابطه با گوشت، ماهی و صنایع مبتنی بر پروتئین حیوانی می باشد به این دلیل که موجبات حفظ کیفیت محصول در بلند مدت را فراهم ساخته و دارای مزایایی از جمله بروز تغییرات ناچیز و حداقل آسیب دیدگی محصول در طول نگهداری می باشد لذا بدین جهت گزینش روشی از خشک کردن که حداقل تغییرات شیمیایی ماهی را در پی داشته باشد از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر روش های مختلف خشک کردن بر ترکیبات شیمیایی فیله ماهی کپور نقره ای می باشد. تیمارهای آزمایشی این تحقیق شامل خشک کردن به روش سنتی (نور خورشید) و روش هوای داغ (آون) در دماهای ۵۰، ۶۰ و۷۰ درجه می باشد که برای هر تیمار سه تکرار در نظر گرفته شد. نتایج بیانگر وجود اختلاف معنی دار در بین تیمارها در هر یک از ترکیبات شیمیایی (پروتئین، چربی، خاکستر) می باشد که در بین تیمارها بیشترین میزان خاکستر و چربی به تیمار روش سنتی اختصاص یافته و همچنین بیشترین میزان پروتئین نیز به تیمارهای مربوط به آون اختصاص یافته است که در این بین آون ۷۰ درجه دارای بیشترین میزان و تیمار سنتی دارای کمترین میزان پروتئین می باشند.

کلیدواژه ها:

کپور نقره ای ، آون ، ترکیبات شیمیایی ، پروتئین.