براندازی گفتمان استعماری و سیاست پایداری در اشعار منتخب ویلیام باتلر ییتس: خوانش پسااستعماری

در اوایل قرن بیستم در اروپا، به خصوص در حین و پس از جنگ جهانی اول، قدرت­های استعماری همچون بریتانیا شاهد مبارزه و اعتراض مستعمره­ها علیه حاکمیت استعماری بودند. در این میان، در ایرلند، در تاریخ آوریل ۱۹۱۶ قیام سراسری به نام خیزش عید پاک علیه سلطه­ی استعماری بریتانیا در آن کشور رخ داد. اگرچه استعمارگان خیزش را سرکوب کردند، اما پس­لرزه­های آن قیام در جامعه و ادبیات ایرلند حضور پررنگ داشت. به عنوان شاعر ملی ایرلند، ویلیام باتلر ییتس در جهان زیبایی­شناختی خود در برابر گفتمان استعماری بریتانیا برخاست و در اشعارش، با خلق دنیایی اسطوره­ای، توانست مسائل مهم زمانه­­اش را بازتاب دهد و با نظام استعمارگری مخالفت کند. بنابراین، در این پژوهش با استفاده از خوانش پسااستعماری، تلاش شده است تا تصویری از سیاست پایداری ییتس را در شعر «عید پاک، ۱۹۱۶» و چند اثر دیگر از این شاعر ایرلندی را ترسیم و بررسی نماید. این پژوهش، همچنین، نشان می­دهد که چگونه فرآیند مرکززدایی در شعر «عید پاک، ۱۹۱۶» به ساختارشکنی از قدرت استعماری و دفاع از مردم ایرلند منجر می­شود

کلیدواژه ها:

باتلر ییتس ، گفتمان ، استعمارگری ، شعر مدرنیسم ، پایداری