بررسی تاثیر افزایش شادکامی در پیشگیری از گذر در مراحل مصرف سیگار در دانش آموزان دبیرستانی شهر تبریز
محل انتشار: سومین کنگره ملی دخانیات و سلامت
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 226
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
THMED03_095
تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1401
چکیده مقاله:
هدف: مصرف سیگار یک مشکل عمده بهداشت عمومی است که به طور خاص جمعیت نوجوانان را تحت تاثیر قرارمی دهد. هدف این مطالعه بررسی تآثیر افزایش شادکامی در پیشگیری از گذار در مراحل مصرف سیگار در نوجواناندبیرستانی شهر تبریز بود.روش ها: این مطالعه در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۹۶ و ۱۳۹۶-۹۷ بر روی ۱۰۸۲ دانش آموز پایه دهم دبیرستآن های شهرتبریز در ۳ مرحله انجام گردید در ابتدا از بین ۵ ناحیه آموزش و پرورش دو ناحیه به روش غیر تصادفی انتخاب و از بیناین نواحی ۱۱ دبیرستان به روش غیر تصادفی انتخاب و به روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم بندیشدند. در ابتدا در مرحله اول مطالعه پرسشنامه مربوط به مشخصات دموگرافیک. وضعیت مصرف سیگار و پرسشنامهشادکامی آکسفورد توسط تمام دانش آموزان پایه دهم این مدارس تکمیل و سپس در مدارس مداخله ۴ جلسه یک و نیمساعت. آموزش روش های شاد زیستن توسط دکتری روانشناسی اجرا و ۱۰ روز بعد از اتمام جلسات آموزش مجدداپرسشنامه شادکامی آکسفورد در هر دو گروه مداخله و کنترل تکمیل گردید و ۸ ماه بعد در مرحله سوم مجدداپرسشنامه وضعیت انتقال در مراحل مصرف سیگار و پرسشنامه شادکامی در هر دو گروه مداخله و کنترل تکمیل گردید.برای بررسی تاثیر مداخله بر سطح شادکامی در طول زمان از مدل اندازه گیری تکراری استفاده شد. بررسی تاثیر مداخلهبر پیشرفت در مراحل مصرف سیکار نیز با رگرسیون لجستیک انجام شد.نتایج: نتایج مطالعه در مرحله اول نشان داد که بین شادکامی با مراحل مصرف سیگار رابطه ی منفی وجود داشت یعنیبا افزایش نمره شادکامی میزان بودن در مراحل پیشرفته مصرف سیگار کاهش می پابد. علی رغم موثر بودن مداخلهآموزش روش های شاد زیستن بر سطح شادکامی دانش آموزان. در گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معنی داری از نظردرصد کلی گذار در مراحل مصرف سیگار مشاهده نشد. نتایج به دست آمده از رگرسیون لحستیک در بررسی تفاوتپیشرفت در مراحل مصرف سیگار بین گروه مداخله با گروه کنترل. با کنترل متغیرهای مخدوش کننده بالقوه شاملجنس داشتن دوست سیگاری و معدل بین دو گروه. را نشان نداد (نسبت شانس=۰/۸۶، حدود اطمینان ۹۵%: ۱/۳۹-۰/۵۴، P-Value=۰/۵۴۷). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که علیرغم افزایش در نمره شادکامی در نوجوانان گروه مداخله، این افزایشدر طول زمان ماندگار نبوده و در متغیر گذار از مراحل مصرف سیگار در دانش آموزان تاثیری نداشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم عطایی اصل
کارشناسی ارشد، اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
پروین سربخش
دکترای تخصصی، آمارزیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
حسین داداش زاده
دکترای تخصصی، روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
اصغر محمدپوراصل
دکترای تخصصی، اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران