نقش ترومای دوران کودکی در گرایش به اعتیاد

وابستگی به مواد مخدر اختلال چند عاملی محسوب می شود. هر یک از متغیرهای تاثیرگذار بر شکل گیری وابستگی بهمواد مخدر نقش منحصر به فرد در پدیدآیی و آسیبشناسی این اختلال ایفا میکند. اعتیاد و سوء مصرف مواد یکی از چالش های مهم اجتماعیء بهداشتی و روانی جهان امروز است و به عنوان مهمترین آسیب اجتماعی. جامعه انسانی رامورد هجوم خود قرار داده است. خانواده نخستین و بادوام ترین عاملی می باشد که در اکثر جوامع به عنوان عامل سازنده وزیر بنای شخصیت و رفتارهای بعدی کودک شناخته شده است. به اعتقاد برخی روانشناسان باید ریشه بسیاری ازاختلالات شخصیت و بیماری های روانی را در پرورش اولیه خانواده جچست و جو کرد. به عبارت دیگر رابطه گرم بین اعضایخانواده خصوصا با فرزندان امکان جذب آن ها را به خانواده بیشتر کرده و کمتر احتمال دارد که از خانه و خانواده فراری باشند و به گروه های نابهنجار پناه بیاورند. بر این اساس میتوان گفت رابطه سرد عاطفی همراه با طرد و یا حتی توهین وخشونت با فرزندان باعث بیزاری از خانواده می شود و آن ها ممکن است به انواع رفتارهای مخرب و بزهکاری ها از جملهاعتیاد گرایش پیدا کنند. بنابراین پیوستگی عاطفی اعضای خانواده سبب ایجاد کانونی گرم برای زند گی می گردد و افراد را از رفتارهای پرخطر همچون اعتیاد مصون نگه می دارد. در این مطالعه مروری، نقش تروماهای روانشناختی دوران کودکی بر گرایش به اعتیاد افراد در بزرگسالی مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آسیب های عاطفی ، دوران کودکی ، اعتیاد