آزمون بسندگی سنجش زبان پارسی (آسپا): طراحی و بررسی ساختار، پایایی، و روایی

گسترش آموزش زبان فارسی در موسسه ها و مراکز دانشگاهی مختلف در ایران و تقاضای فارسی ­آموزان خارج از ایران برای شرکت در این دوره­ ها به دلایل گوناگونی، دست اندرکاران امر را بر آن داشت تا شیوه واحدی را برای سنجش میزان دانش زبانی فارسی آموزان ارائه کنند. این امر سبب طراحی آزمون­های سامفا و آمفا شد. در این راستا، مرکز زبان فارسی دانشگاه الزهرا هم بنا به اعلام نیاز یکی از مراکز آموزش زبان فارسی، اقدام به طراحی یک آزمون بسندگی با نام آسپا نمود. مقاله حاضر، به بررسی زوایای مختلف این آزمون و میزان پایایی و روایی آن می ­پردازد. تعداد فارسی ­آموزان شرکت کننده در این مطالعه ۴۱ نفر از دانشجویان دوره­های آموزش زبان فارسی در شهر مشهد بودند. یافته های این آزمون نشان می­دهد که بخش واژگان و دستور از سطح آسانی بیشتر و نوشتن از سطح سختی بالاتری در جامعه آماری مورد بررسی برخوردار است. لازم به گفتن است که برای سنجش پایایی این آزمون از روش آلفای کرونباخ و به منظور سنجش میزان روایی محتوایی آن از دیدگاه های ۲۰ کارشناس آموزش زبان فارسی به غیرفارسی ­زبانان بهره گرفته شد. نتایج این بررسی نمایانگر آن است که این آزمون دارای پایایی و روایی محتوایی مناسبی است. بررسی شاخص روایی محتوایی این آزمون نشان می­دهد که مهارت­های دستور و نوشتن با کسب ۹۰% دیدگاه مساعد کارشناسان، بالاترین میزان و در پرسش های مربوط به مهارت خواندن کمترین روایی محتوایی را دارد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آسپا به عنوان آزمون سنجش سطح بسندگی زبان فارسی از پایایی و روایی مطلوبی برخوردار است و می توان از آن برای سنجش مهارت­های زبانی فارسی ­آموزان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش زبان فارسی به خارجیان ، آزمون سنجش پارسی(آسپا) ، پایایی آزمون ، روایی محتوایی آزمون