تحلیل فاکتورهای ایمنی ای ستگاه های مترو شهر تهران در شرایط حریق( مطالعه موردی ایستگاه تئاتر شهر، استاد معین

زمینه و هدف : توسعه شهری، سرعت روز افزون بکارگیری تکنولوژی در جوامع، استقبال روز افزون مردم از وسائل حمل و نقل عمومی، وقوع اجتناب ناپذیر حوادث و خسارات نا شی از آن از یکطرف و لزوم پیش بینی و پیشگیری های لازم بمنظور کاهش خطرات و مقابله جدی با حوادث از طرف دیگر، طلب می کند تا مدیران و مسئولان شهری به فکر سازماندهی این بخش از نیازهای شهری باشند. این پژوهش نیز در راستای پاسخ دهی و تحلیل فاکتورهای ایمنی ایستگاه های مترو شهر تهران در شرایط حریق انجام شده است.مواد و روش ها: این پژوهش یک پژوهش کاربردی بوده که با بهره گرفتن از د ستورالعمل های ایمنی و مقررات ملی ساختمانها و معیارهای تاثیر گذار بر اساس NFPA ۱۳۰ در تونل ها، جمع آوری شده و با تکیه بر حوادث قبلی و تشکیل جلسه با متخصصین و کارشناسان اقدام به شناسائی معیارهای سازگار و ناسازگار نموده و با استفاده از تکنیک AHP عملیات وزن دهی به پارامترها صورت گرفته و در نهایت با ا ستفاده از مدل هم پو شانی لایه های اطلاعاتی در محیط سیستم های اطلاعات جغرافیائی GIS مسیرهای ایمن خروجی با توجه به استانداردها شناسائی گردیده است.یافته ها : پس از بررسی خروجی های بدست آمده از نقشه ها و اطلاعات میدانی کسب شده در ایستگاه های مورد مطالعه، مشاهده گردید که علیرغم نصب تجهیزات اطفائی، خاموش کننده ها و فایر باکس ها در فوا صل منظم وقابل د سترس به جهت عدم آ شنایی کامل پر سنل برای بهره برداری و شارژ نبودن سیستم، امکان مقابله وجودندارد و کاربران را با مشکل مواجه می سازد. تحلیل محل قرار گیری ایستگاه (از سکو به سمت محل امن و یاخروجی ایستگاه) بر ا ساس معیارهای سازگار و نا سازگار شنا سائی شده، حاکی از آن ست که ایستگاه های مورد مطالعه قابلیت تخلیه مسافرین و پرسنل را در زمان بروز آتش سوزی و یا روزهای پر ازدحام را دارا نمی باشد. قرار گیری ایستگاه ها در تراز منفی به دلیل مجاور بودن با م سیل قنوات و خطوط لوله آب ا صلی از دیگر مسائل قابل توجه و با اهمیت می باشد. از دیگر چالش ها، عدم راه اندازی سیستم تهویه میان تونلی بصورت کامل و استفاده از پله برقی برای اکثریت خروجی های ایجاد شده در ایستگاه تئاتر شهر، در نظر گرفتن یک راه خروج در ایستگاه استاد معین و عدم نصب کامل علائم راهنما در هر دو ایستگاه های مورد مطالعه می باشد.نتیجه گیری : با در نظر گرفتن عوامل موثر بر ایجاد حریق در ایستگاه های مترو شهر تهران مشخص گردید که تدوین برنامه مدون با مانورهای آزمای شی برای خروج ا ضطراری در ای ستگاه های مترو ضروری به نظر می ر سد. همچنین طبق ارزیابی های صورت گرفته، می توان از مدل همپوشانی شاخص و سایر استانداردها، در انتخاب مسیر تخلیه اضطراری در ایستگاه های مترو بهره جست.

کلیدواژه ها:

مترو ، تخلیه اضطراری ، GIS ، AHP ، ۱۳۰NFPA