مقایسه محتوای ترکیب ضد میگرن پارتنولید در نمونه های طبیعی و گیاهچه های کشت بافتی برخی از جمعیت های گیاه دارویی Tanacetum parthenium L. در استان های مختلف
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-10-2_003
تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1401
چکیده مقاله:
سسکوییترپن لاکتون - پارتنولید در گیاه بابونه کبیر (Tanacetum parthenium L.) به عنوان مهمترین ماده موثره دارویی با اثرات ضدسرطانی، ضدالتهابی، ضد اسپاسم و بویژه ضد میگرن شناخته شده است. در این مطالعه محتوای پارتنولید در سرشاخه های گلدار برخی از جمعیتهای طبیعی گیاه T. parthenium L. از رویشگاههای مختلف در استانهای گیلان (ماسوله)، مازندران (چالوس)، قم (وشنو) و تهران (آهار) که در مرحله گلدهی کامل جمع آوری شده بودند با گیاهچههای گل انگیزی شده آن ها در شرایط درون شیشه ای مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. گیاهچههای درون شیشه ای با کشت بذر جمعیت های مورد مطالعه بر روی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ حاوی ۱۰۰ میلیگرم بر لیتر کازئین هیدرولیز شده، ۲ میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید و ۵ میلی گرم در لیتر بنزیل آمینو پورین تولید و گل انگیزی در آنها انجام شد. محتوای پارتنولید سرشاخههای گلدار همه نمونهها با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر جمعیت و شرایط کشت و همچنین اثر متقابل آن ها در سطح احتمال یک درصد بر محتوای پارتنولید معنی دار میباشد. محتوای این ترکیب در جمعیت های وحشی از ۰۰۷/۰ ± ۱۳/۰ تا ۱۱۳/۰ ± ۰۳/۱ میلی گرم بر گرم وزن خشک و در گیاهچههای کشت بافتی از ۰۱۱/۰ ± ۲۳/۰ تا ۱۴۸/۰ ± ۲۱/۱ میلی گرم بر گرم وزن خشک متغیر بود. بیشترین و کمترین محتوای پارتنولید به ترتیب در جمعیتهای قم (وشنو) و گیلان (ماسوله) مشاهده شد. محتوای پارتنولید برای تمامی جمعیت ها در نمونه های کشت بافتی بیشتر از نمونه های طبیعی بود. یافتههای این تحقیق میتواند برای تولید تجاری ترکیب دارویی پارتنولید در شرایط کنترل شده مورد توجه و بهره برداری قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ریحانه زندی
کارشناسی ارشد، گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
علی سنبلی
دانشیار، گروه بیولوژی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
قاسم اقلیما
استادیار، گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران
حسن رضادوست
استادیار، گروه فیتوشیمی ، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد حسین میرجلیلی
دانشیار، گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :